Οι κώδικες των αμαρτωλών στο γαλλικό φιλμ νουάρ

Μεγαλώνοντας κάτω από ισχυρότατη οικογενειακή πίεση, επιτήρηση και έλεγχο, κατάφερα να αποδράσω. Δεν μπορούσα να γνωρίζω τότε με ποιον ταυτιζόμουνα. Όμως είχα σχηματίσει κάποιους εμβρυώδεις κώδικες. Μοναχικότητα, πίστη στις φιλίες και μια νομιμοποιημένη παράνομη... δράση. Τώρα το πώς γίνεται αυτό, είναι μια άλλη ιστορία. Όταν ο σινεφίλ πατέρας μου με πήγαινε στα αμερικάνικα γκανγκστερικά (τότε ποιος να γνώριζε τον όρο φιλμ νουάρ) δεν ένοιωθα και ιδιαίτερα ευχαριστημένος. Κοινωνιστές οι Αμερικανοί δεν μου έδιναν εκείνο το άλλο, το περίσσιο, για να πετάξω από το αυστηρά επιτηρούμενο σπίτι και να ενωθώ με την ποίηση των ατυχιών μου. Δεν είχα (τότε) ανάγκη από κοινωνισμό, αλλά από ποίηση καιτρυφερότητα...