Θρύλος, Άλκης

Θρύλος Άλκης. Ψευδώνυμο της Ελένης Νεγρεπόντη-Ουράνη, κριτικού και λογοτέχνιδας ( Αθήνα 1896-1971). "Υστερα από ποικίλες δοκιμές, αφοσιώθηκε στην κριτική, στο θέατρο και στη λογοτεχνία. Συντηρητική στη διάθεσή της, τείνει να εκφράσει την αντίληψη τουμέσου αναγνώστη, εκείνου που έχει μέτρια ευαισθησία και σχετική καλλιέργεια". Είναι από τους πρώτους κριτικούς που έγραψαν για τον Καβάφη. Συνεργάστηκε σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά: "Ακρόπολις", "Νουμάς", "Δημοκρατία", "Αναγέννηση", "Ελλ. Δημιουργία", "Νέα Εστία". Ανέπτυξε πλούσια πνευματική δράση. Πήρε μέρος σε διάφορα λογοτεχνικά, θεατρικά και φεμινιστικά συνέδρια. Διατέλεσε μέλος της "Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Εθνικού Θεάτρου" και σύμβουλος της "Ένωσης Θεατρικών και μουσικών κριτικών". Ήταν ακόμα μέλος της "Ομάδας των 12", που κάθε χρόνο βράβευσε τα καλύτερα ελληνικά βιβλία (ποίηση, πεζογραφία, δοκίμια). Υπήρξε η πρώτη γυναίκα που εκλέχτηκε ακαδημαϊκός (1971). Έργα της: Τα δοκίμια: "Δ. Σολωμός" (1924), "Κ. Παλαμάς" (1924), "Ι.Γρυπάρης, Κ. Χατζόπουλος, Μ. Μαλακάσης, Κ. Καβάφης, Λ. Πορφύρας" (1926), "Συζητήσεις με τον εαυτό μου" (1961), "Στοχασμοί για το δημοτικό τραγούδι". Τα περισσότερα έργα της τα συγκέντρωσε σε τρεις μεγάλους τόμους: "Μορφές και θέματα του Θεάτρου", "Μορφές της Ελληνικής Πεζογραφίας", "Εκδρομές και ταξίδια".