Εφταλιώτης, Αργύρης

Εφταλιώτης Αργύρης (1849-1924). Ποιητής και πεζογράφος. Το πραγματικό του όνομα ήταν Κλεάνθης Μιχαηλίδης. Γεννήθηκε στο Μόλυβο της Μυτιλήνης. Ο πατέρας του είχε ιδιωτικό σχολείο. Σε ηλικία 17 χρονών έχασε τον πατέρα του και τον διαδέχτηκε ως δάσκαλος στο σχολείο. Αργότερα εγκατέλειψε τη Μυτιλήνη και ασχολήθηκε με το εμπόριο. Πήγε στην Αγγλία, προσελήφθη υπάλληλος στον οίκο των αδελφών Ράλλη και τοποθετήθηκε σε διάφορες θέσεις στην Αγγλία και στη Βομβάη. Παράλληλα παρακολουθούσε την πνευματική κίνηση στην Ελλάδα και συνέγραψε ηθογραφικά διηγήματα, ποιήματα, άρθρα, ιστορικές μελέτες και μεταφράσεις στη δημοτική. Στη Βομβάη γνωρίστηκε με τον Πάλλη, μαζί με τον οποίο προσχώρησαν στο γλωσσικό κίνημα του Ψυχάρη και αποτέλεσαν την ηγετική τριάδατου δημοτικισμού. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1889 με τα "Τραγούδια του ξενιτεμένου" (Βραβείο Φιλαδέλφειου ποιητικού διαγωνισμού). Πέθανε στην Αντίμπ της Γαλλίας, αναζητώντας κατάλληλο κλίμα για την κλονισμένη υγεία του. Κυριότερα έργα του: "Νησιώτικες ιστορίες" (1894), "Φυλλάδες του Γεροδήμου", "Μαζώχτρα", "Παλιοί σκοποί", "Βουρκόλακας" (1910), "Ιστορία της Ρωμιοσύνης", Παλιοί σκοποί". Μετέφρασε Όμηρο, τον Άγγλο ποιητή Σέλλεϋ, το Γάλλο ποιητή Ντελίλ κ.ά. Τα σονέτα του εκδόθηκαν από το Γ.Βαλέτα με τον τίτλο "Αγάπης λόγια". Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ποίηση, ωστόσο σημαντική είναι η προσφορά του στην πεζογραφία με μια στρωτή δημοτική γλώσσα. Τα διηγήματά του μεταφράστηκαν σε αρκετές ξένες γλώσσες. Τα ποιήματά του διακρίνονται για την ποικιλία ρυθμών, τη λυγεράδα στο στίχο και τη ροπή προς το δημοτικό τραγούδι. Γενικά στο έργο του, πέρα από την ορθή χρήση της δημοτικής γλώσσας χωρίς ακρότητες και με σύνεση, διαφαίνονται ηθογραφικά στοιχεία, η αγάπη του για τους απλούς ανθρώπουςκαι η νοσταλγία του ξενιτεμένου.