Αταξία γήινης σαγήνης

Ενέργεια συγκρούεται με ανενέργεια
Και μέσα στη σύγκρουση
Χάνονται όσα κερδίζονται
Σε κάθε αβεβαιότητα και
Κερδίζονται όσα χάνονται
Σε κάθε βεβαιότητα
Που η μία παραμορφώνει
την άλλη με ενέργειες
Μαύρης και άσπρης έλξης
Που αφήνουν γυμνές τις αφηγήσεις
Κάθε λόγου πολιτικού
Σε κάθε εναγκαλισμό του
Με λόγο μαθηματικού υπολογισμού
Που ματαιώνει τον έρωτα της μορφής
Με παραμόρφωσή της

Δημ. Κακαβελάκης, "Λόγοι μαθηματικού υπολογισμού"

Η κοσμολογία της ποίησης του Δημήτρη Κακαβελάκη διατηρεί σε κάθε του έργο τη δυναμική, καθαρή, αναστηλωτική διεκδίκηση του σύγχρονου πολιτισμού, επιμένοντας να συνομιλεί, να γράφει, να σκέπτεται περί της ασυμμετρίας του όλου κόσμου "Το ΟΛΟΝ του γεγενημένου/ Αυτό που ξανααποσυντίθεται/ Σε μέρη του αγέννητου", που μέσα στις απορίες του "πορεύεται κβαντικά/ Ανάμεσα από χρονισμούς/ Κι α-χρονισμούς/ Πάνω από πανωλεθρία".

Το τελευταίο, δέκατο πέμπτο, βιβλίο του -αφιερωμένο στον Γιώργο Μπαμπινιώτη "για την τάξη και την α-ταξία γλώσσας και κόσμου" είναι χωρισμένο σε 3 ενότητες: Στροβιλισμός-αντιστροβιλισμός, Spiritus Sanctus και Ιλιγγιώδες, με την τελευταία ενότητα να συνεχίζει το διάλογο μνήμης που διατήρησε και στα προηγούμενα βιβλία του με το έργο των Φοίβου Δέλφη και Rolando Gerta.