Ελληνικά Καβαφογενή ποιήματα (1909-2001) Ανθολογία

Εβδομήντα χρόνια μετά τον θάνατο του Αλεξανδρινού ποιητή Κ.Π. Καβάφη διαθέτουμε άφθονα πειστικά στοιχεία για την αντοχή του έργου του στον χρόνο και για τη διαρκή παρουσία του στη νεότερη ποίησή μας. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία είναι τα πάσης φύσεως καβαφογενή ποιήματα που έχουν γραφτεί, και εξακολουθούν να γράφονται, από Έλληνες και ξένους ποιητές. Δεν υπάρχει άλλος νεοέλληνας ποιητής ο οποίος να έχει τόση και τέτοια επιβλητική παρουσία ανάμεσα σε νεότερους ομοτέχνους τόσο της μητρικής γλώσσας του όσο και άλλων γλωσσών.
Καβαφογενή είναι τα ποιήματα εκείνα που ευθέως ή εμμέσως έχουν ως αφετηρία τους κάποιαν από τις συνθέσεις του Καβάφη· εκείνα δηλαδή που διακρίνονται για τη διακειμενική τους σχέση προς συγκεκριμένο καβαφικό ποίημα ή προς τη συνολική καβαφική παραγωγή ή για τα οποία μπορούμε ευλόγως να συμπεράνουμε ότι δεν θα είχαν γραφτεί, ή θα είχαν γραφτεί πολύ διαφορετικά, εάν δεν είχε προηγηθεί ο Καβάφης. Η παρούσα ανθολογία, η οποία με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να θεωρηθεί πλήρης και οριστική, συσσωματώνει 188 ελληνικά καβαφογενή ποιήματα από το υπερδιπλάσιο σύνολο της σχετικής παραγωγής παλαιότερων και σύγχρονων Ελλήνων ποιητών και συνιστά αντιπροσωπευτικό δείγμα της συνεχιζόμενης γόνιμης επίδρασης του Αλεξανδρινού στη μετακαβαφική ποίησή μας.