Η σκιά του έρματος

Το Έρμα το συναντάμε συνήθως με την έννοια του στηρίγματος που προστίθεται για να αυξηθεί η ευστάθεια, ισορροπία ενός πλοίου.
Όμως η αρχαιοελληνική καταγωγή της λέξης αυτής, έχει διαχρονική σημασία.
Σχετίζεται με την ηθική ακεραιότητα του ανθρώπου, αλλά και τα οιαδήποτε «βάρη» που κουβαλά.
Η Σκιά τώρα, άρρηκτα δεμένη με την ύπαρξή μας, μας θυμίζει το σημαντικότερο, το ότι είμαστε ζωντανοί...
Η «Σκιά» σύμφωνα με τον Καρλ Γιουνγκ περιλαμβάνει τις αγνοημένες ή παρεξηγημένες πτυχές του εαυτού μας.
Έχει όμως άραγε σκιά το έρμα; Και πώς αλληλοεπιδρά, το άυλο έρμα με την αόρατη ύπαρξη της σκιάς του;
Η δυναμική που αναπτύσσεται μεταξύ της σκιάς και του έρματος «εξαρτά» την ύπαρξη του ενός από το άλλο. Ενίοτε όμως κατορθώνει να «επιζεί» η σκιά του έρματος και όταν αυτό πλέον δεν υπάρχει. Γίνεται «συνοδοιπόρος» με τη φυσική σκιά μας, άλλοτε συμφιλιωμένη, άλλοτε σαν στοιχειό που ζητά λύτρωση και κηδεμονεύει την ύπαρξή μας.
Την οδηγεί στο τελικό στάδιο της κάθαρσης και μετουσίωσής της!