Μιχαήλ Μάνος (1898-1944)

Κάθε χώρα, κάθε τόπος, οφείλει να τιμά τους ήρωές του. Ανθρώπους που με τους αγώνες τους, σφράγισαν ολόκληρες ιστορικές περιόδους. Ανθρώπους που υπερασπίστηκαν με σθένος τις αξίες τους και παρέμειναν προσηλωμένοι σε αυτές.
Στη μακραίωνη Ελληνική Ιστορία, οι ήρωές της, φαίνεται να αποτελούν το πολυτιμότερο και συνάμα το ατίμητο υλικό της ίδιας της ύπαρξής της.

Ο Μιχαήλ Μάνος ήταν αναμφίβολα ένας από αυτούς. Ένας αληθινός πατριώτης, ένας πραγματικός Έλληνας.

Βήμα-βήμα ακολουθούμε "απ' την αρχή" τη ζωή του Μιχαήλ Μάνου. Από τα ξένοιαστα παιδικά χρόνια, στους ερημότοπους της Μικράς Ασίας και από τα αριστοκρατικά σαλόνια της Αθήνας και της Κηφισιάς και στο αγαπημένο του Χαλάνδρι. Στάθηκε όρθιος σε καιρούς χαλεπούς και αβέβαιους, με έντονες οικονομικές αναταράξεις και επικίνδυνες πολιτικές ανακατατάξεις. Ζούμε μαζί του την κοσμική Αθήνα του Μεσοπολέμου, τον συναντάμε στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο και στην Κοινότητα Χαλανδρίου. Επιλέγοντας μια ανθρωποκεντρική διαδρομή, στα χρόνια της Κατοχής, έδωσε τις δικές του άνισες, καθημερινές μάχες υπεράσπισης εκατοντάδων συντοπιτών του. Ανέλαβε την ίδρυση και λειτουργία ορφανοτροφείου, ως πρόεδρος παραρτήματος του ΕΟΧΑ, και την επίβλεψη συσσιτίων, δίχως να λογαριάζει κόπο ή χρήματα. Εκεί, όμως, παραμόνευε ο φθόνος, μια χαλκευμένη κατηγορία, μια βίαιη φυλάκιση και ένας μαρτυρικός θάνατος.

Στιγμές της ιστορίας ζωντανεύουν, μετά από ενδελεχή ερευνητική προσπάθεια μέσω προφορικών μαρτυριών, ανάδειξης άγνωστων γεγονότων και αξιοποίησης μεγάλου αρχειακού και δημοσιευμένου υλικού, δημιουργώντας την παρούσα έκδοση. Μια έκδοση που ενώ φαινομενικά περιορίζεται στη βιογραφία αυτού του ωραίου ανθρώπου, του Μιχαήλ Μάνου, ουσιαστικά λειτουργεί σαν ερευνητική παρακαταθήκη για τον ιστορικό του μέλλοντος.