Σταύρος Βασαρδάνης

Βιογραφία του σημαντικότερου για το νομό Μαγνησίας αλλά και όλη την Θεσσαλία παράγοντα του τουρισμού και του ντόπιου πολιτισμού (1950-1990). Γεννημένος στην Τσαγκαράδα και μεγαλωμένος στο Βόλο ξεκίνησε την καριέρα του στην Αγροτική Τράπεζα, το 1948 μεταπήδησε στη δημοσιογραφία και τον τουρισμό. Υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος των Τσαγκαραδιωτών της Αθήνας την δεκαετία του 1950 συνασπίζοντας όλους τους εύπορους Αιγυπτιώτες υπέρ του Πηλίου και ιδιαίτερα της Τσαγκαράδας. Ήταν ο άνθρωπος πίσω από τα παρασκήνια για την δημιουργία και ολοκλήρωση του ΞΕΝΙΑ Τσαγκαράδας και του δρόμου μέχρι τον Μυλοπόταμο αν και ο ίδιος προτιμούσε το τελεφερίκ! Την αναβίωση του Βολιώτικου καρνάβαλου το 1960 και την πρώτη γιορτή κρασιού στην Αγχίαλο όσο και της πλαζ Αλυκών. Υπηρέτησε με κάθε τρόπο το Πήλιο προκειμένου αυτό να αποκτήσει τον τουρισμό που του άξιζε! Με τον ίδιο τρόπο υπηρέτησε τον πολιτισμό του Βόλου και του Πηλίου μέσα από τις δράσεις του στη Περιηγητική Λέσχη Βόλου, τον πρόδρομο των Γενικών Αρχείων του Κράτους, την Ελληνική Ανθρωπιστική Εταιρεία, το Καλλιτεχνικό και Πνευματικό Εντευκτήριο Βόλου και τόσων άλλων. Από το 1963 έως το 1981 υπήρξε διευθυντής του ΕΟΤ Θεσσαλίας και δημοσιογράφος στις τοπικές εφημερίδες όσο και πανελλαδικά για θέματα τουρισμού και πολιτισμού. Σε τέσσερις δεκαετίες συνολικά (1950-1980) δημοσίευε εκατοντάδες άρθρα τουρισμού, μουσικής, χορού, θεάτρου, εικαστικών τεχνών, βιβλίων, κοινωνικών θεμάτων, περί μυθολογίας, ιστορίας, λαογραφίας, φιλοσοφίας, θρησκείας και ελάχιστα περί …πολιτικής! Συνεργάστηκε με το Βολιώτικο ραδιόφωνο για 20 τουλάχιστον χρόνια. Ο ίδιος ήταν αυτοδίδακτος ζωγράφος και συγγραφέας βιβλίων Ελληνικής μυθολογίας και φιλοσοφίας.
Η βιογραφία του ¨Κένταυρου του Πηλίου¨ Στ. Βασαρδάνη βασίζεται στο προσωπικό του αρχείο, το αρχείο του Τουριστικού Οργανισμού Μαγνησίας (ΤΟΜ) και Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού Μαγνησίας - Βόλου (ΕΟΤ) αλλά και σε χιλιάδες δημοσιεύματα τουρισμού και πολιτισμού σε Ελλάδα, Ευρώπη και Αμερική. Ξεκινά με την προϊστορία του ¨τουρισμού¨ (1800-1900) στο Πήλιο και καταλήγει με τον θάνατο του Βασαρδάνη τις πρώτες ημέρες του 1992. Περιέχονται επίσης στα παραθέματα της βιογραφίας οι ομιλίες του στο Βολιώτικο Ραδιόφωνο, άλλα ηχητικά ντοκουμέντα, τα βιβλία και τα δημοσιεύματα του στον τύπο, καθώς και πολλές φωτογραφίες της εποχής. Τελειώνει με ονοματολογικό ευρετήριο όλων των εμπλεκομένων με τον πολιτισμό και τουρισμό του Πηλίου.