Φωνές στην έρημο

Όπως υπάρχουν «καταραμένοι» ποιητές, έτσι υπάρχουν και «καταραμένα» γράμματα. Επιστολές που για διάφορους λόγους δεν θα διαβαστούν από τους πραλήπτες τους και -το πιο τραγικό- δεν πρόκειται ποτέ να επιστραφούν στα χέρια εκείνων που τις έγραψαν. Όμως, προτού καταστραφούν ως «άχρηστο υλικό» από την επίσημη υπηρεσία των ταχυδρομείων -εν αγνοία, φυσικά, των αποστολέων-, θα γίνουν κρυφό «κτήμα» του αναγνώστη.



Δέκα επιστολές των οποίων η μοίρα είναι ίδια με τους ήχους που τους ταξιδεύει ο άνεμος στην έρημο, δίχως κανέναν προορισμό και χωρίς καμιά απόκριση. Μόνο που εδώ άνεμος είναι το παράλογο και έρημος η ανθρώπινη ψυχή. Φωνές στην έρημο, άμοιρες... «ιδανικές φωνές κι αγαπημένες εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους».