Η ένατη πληγή

Τα διηγήματα της συλλογής "Η ένατη πληγή" γράφτηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '70. Τα θέματα τους, τα πρόσωπα, ο χρόνος κι ο τόπος παρουσιάζουν αρκετές διαφορές, μέσα από τις οποίες ίσως γίνονται αντιληπτά τα στοιχεία μιας κοινής σύλληψης. Ένα από αυτά η επιδίωξη του συγγραφέα να φέρει τον αναγνώστη κοντά στους ανθρώπους που έχουν το μεράκι μιας δημιουργίας. Η ψυχική τους ανάγκη εκφράζεται συνήθως με την καλλιτεχνική αναζήτηση, την προσωπική εξομολόγηση ή με έναν άλλον καημό, μια άλλη ανησυχία.Συχνά το ερέθισμα και το υλικό το έχουν δώσει κάποιες από τις όψεις που παρουσιάζει η δημιουργική προσπάθεια και σαν ένα λειτουργημα με τις ειδικές του απαιτήσεις, αλλά και πιο γενικά σαν στάση ζωής. Οι ιστορίες αυτές, όπως είναι συγκεντρωμένες σε μια έκδοση, αντιπροσωπέυουν ένα στάδιο στη δουλειά του συγγραφέα πριν από τα βιβλία του για τον Γκόρκι, τον Τσέχωφ, τον Ντοστογιέφσκι, τον Αλέξανδρο Γκέρτσεν.