Μια συνάντηση Σεφέρης - Μακρυγιάννης

Οι σκέψεις του Σεφέρη για τους λαϊκούς τρόπους ποιητικής έκφρασης, τις σχέσεις με τη λόγια παράδοση κι άλλα τέτοια ζητήματα είναι επίμονες στις μελέτες του. Τα συμπεράσματά του δε θα έλεγε κανείς πως είναι πρωτότυπα. (Αλλά στον Σεφέρη ανήκει η σκέψη: "Πολλές φορές χαίρομαι όταν κάτι που πιστεύω υψηλό έρχεται να μου δείξει πως δεν είμαι πρωτότυπος").

Τα συμπεράσματά του επαναλαμβάνουν ιδέες που έχουν υποστηριχτεί κι από άλλους δικούς μας στο παρελθόν. Είναι άλλωστε τα ίδια συμπεράσματα όπου φτάνει στο τέλος ο καθένας. Μέσα στον ίδιο τον χώρο υπάρχει μια πολύ απλή και προσιτή λογική που, μεταξύ των άλλων, αποτελεί κίνδυνο για επαναλήψεις. Αλλά και τα πολύ απλά πράγματα, όταν πέσουν σε μια μπερδεμένη σκέψη, μπερδεύονται όπως όλα τ" άλλα. Ο Σεφέρης βοηθά να ξεμπερδέψουμε ορισμένες τέτοιες αλήθειες απλές και ταλαιπωρημένες.

Το ενδιαφέρον του γι" αυτά τα ζητήματα ήταν σταθερό. Μάλιστα όσο το έργο προχωρούσε μαζί με τα χρόνια, τόσο φαίνεται να τα σκέφτεται. Αυτό βλέπουμε στις μελέτες του. Η πείρα του, ο τρόπος που τα σκέφτηκε και μάλιστα οι πολύ ουσιαστικοί λόγοι που τον έκαναν να τα σκέφτεται - όλα αυτά κάνουν τον Σεφέρη ένα δάσκαλο που έχει να μας δώσει σωστές προσβάσεις για ένα γενικότερο επίπεδο ωριμότητας. Επιδίωξή μου σ" αυτό το κείμενο είναι να εκθέσω μερικές σκέψεις του και ν" αναλύσω τους λόγους που με κάνουν να τις θεωρώ τόσο αξιοπρόσεχτες. [...]