Άπαντα τοπία

Η ποιητική συλλογή του Oquendo de Amat προωθεί μια πολύπλευρη ανάγνωση η οποία περιλαμβάνει μια σειρά επίπεδα: αφενός, υπάρχουν τα ποιήματα που διαδέχονται το ένα το άλλο χωρίς εμφανή χρονική ή αιτιακή σύνδεση, στο ύφος μιας σουρεαλιστικής ταινίας, και που το καθένα, από μόνο του, αποτελεί μια ομολογία της πρωτοπορίας. Από την άλλη, όντας η εν λόγω συλλογή αυτοβιογραφική, είναι μείζονος σημασίας για την κατανόηση του κειμένου η αριθμητική συμβολολογία της η οποία μετατρέπεται στο ποιητικό μοτίβο που συμβολίζει την τραγική ύπαρξη του συγγραφέα και της μητέρας του στην οποία είναι αφιερωμένη ολόκληρη η ποιητική συλλογή. Και τέλος, είναι η εμφάνιση του βιβλίου ως απτικό αντικείμενο όπως μια κινηματογραφική ταινία που μπορεί να τυλιχτεί και να ξετυλιχτεί.

Στο ποίημα «Μητέρα» βλέπουμε όλη του την τρυφερότητα απέναντί ??της:

Tu nombre viene lento como las musicas humildes

Y de tus manos vuelan palomas blancas

Mi recuerdo te viste siempre de blanco

Como un recreo de ninos que los hombres, miran desde aqui distante

Un cielo muere en tus brazos y otro nace en tu ternura

A tu lado el carino se abre como una flor cuando pienso

Entre ti y el universo

Mi palabra esta primitiva como la lluvia o como los himnos

Porque ante ti callan las rosas y la cancion



Και, στη «Βιογραφία» ορίζει ό,τι είναι και ό,τι έχει:

Tengo 19 anos y una mujer parecida al canto