Δεσποινίς ετών 29... και κάτι ψιλά

Γιώτα
«Ο Αντωνάκης! Είπαμε το σεξ μαζί του είναι όπως το σιδέρωμα: γίνεται κάθε Σάββατο και είναι αδύνατο να το γλιτώσω. Η μόνη μας συζήτηση είναι για λεφτά, για τα παιδιά και το μενού της ημέρας, ό,τι ακριβώς δηλαδή αναφέρω και στην πεθερά μου. Ευτυχώς δεν είμαι αναγκασμένη να κάνω και σεξ μαζί της κάθε Σάββατο. Σ' αυτό τουλάχιστον τη γλίτωσα».
Τζένη
«Η μητέρα ήθελε από τότε που γεννήθηκα να με δει δικηγόρο, γιατρό, "διπλωμάτη βρε αδερφέ θα το αντέξω"! Το πρώτο ελαφρύ εγκεφαλικό το έπαθε όταν αρνήθηκα να δώσω στο Πανεπιστήμιο και αποφάσισα να γίνω αεροσυνοδός. Το δεύτερο το έπαθα εγώ, όταν δεν κατάφερα να μπω στο αεροδρόμιο ούτε για να κουβαλάω βαλίτσες».
Μυρτώ
«Πρέπει να διαλέξω: Για ποιον θα πάω φυλακή; Για τον αναίσθητο γλοιώδη προϊστάμενό μου ή για την επί τρία συνεχή χρόνια ταλαιπωρία μου, ονόματι Νίκος; Όχι, γιατί αν φτάσω στο σημείο να γίνω πανελλήνια είδηση και υπόδικος, σε μια από τις εξαιρετικά ομολογουμένως ευάερες και ευήλιες φυλακές αυτής της χώρας, να το έχω ευχαριστηθεί τουλάχιστον».
Ρούλης
«Ο Γιαννάκης! Που να μη σώσει, πάλι εξαφανισμένος είναι. Τι θα κάνω πια η έρημη; Τρία χρόνια μαζί και ακόμη να παραδεχτεί ότι του αρέσουν οι άντρες. Όχι, του αρέσει η Κλώντια Σίφερ και επειδή μένει μακριά βολεύεται με μένα. Λίγο φιλότιμο να είχε τώρα θα έψαχνα για νυφικό.»

Μια παρέα, τέσσερα γενέθλια, τέσσερις διαφορετικοί άνθρωποι. Λίγο πριν τα 30 ανακαλύπτουν με τρόμο ότι, τίποτα απ' ό,τι ονειρεύτηκαν στα δεκαπέντε τους δεν έγινε πραγματικότητα και αποφασίζουν να κάνουν τη δική τους -ξεχωριστή για τον καθένα- επανάσταση, μια ανάσα πριν την οριστική τους είσοδο στον εφιαλτικό κόσμο των ενηλίκων...