Φλόγες του Θεού ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣ

Ο θεός έπεσε στη γη. Οι άγγελοι κοιμούνται με νεαρές παρθένες. Φώτα που λάμπουν εκτυφλωτικά εμφανίζονται στον ουρανό. Ένα παράξενο αστέρι διαγράφει την πορεία του στο στερέωμα και εκρήγνυται στη γη. Ο νεαρός βασιλιάς Αλφόνσο μονομαχεί με ανεμόμυλους και συνομιλεί απευθείας με τον Θεό. Ο ιεροεξεταστής Γκόμες διακηρύττει: «Αν δεν υπήρχαμε εμείς, ο λόγος του Θεού θα δημιουργούσε χάος στις ψυχές των ανθρώπων». Η σκλάβα Τζαντίρα θα πει: «Να προσέχετε τους παπάδες, μεγαλειότατε. Υποσχέθηκαν ότι θα φέρουν την ευτυχία, άλλά έφεραν την ευλογιά». Την Εβραία «γιατρίσσα» Βερενίκη κανένας δεν την κοιτάζει στα μάτια. Τον ρουφάει το Κακό. Ο πατήρ Πεσόα, ένας περιπλανώμενος ιησουίτης ιεροεξεταστής, βασίζει την κρίση του στη λογική και όχι στην πίστη. Βυθίζεται στο βλέμμα της Βερενίκης και την ερωτεύεται. Υποπίπτει στο αμάρτημα της συνουσία. Όλη η χώρα πρέπει να συμπεριφέρεται σύμφωνα με τις επιταγές της Ιεράς Εξετάσεως. Πόσοι όμως αλήθεια, πριν καούνε στην πυρά, μπορούν να χαϊδέψουν αγγέλους;


«Η Ανθονι είναι ένα καταπληκτικό ταλέντο. Μια πραγματική στυλίστρια… αποφασισμένη να σπάσει τα όρια του μυθιστορήματος». New York Daily News «Οι ξένοι, τελείως αμίλητοι και παθητικοί, χρησιμεύουν ως καθρέπτες της ψυχής, ως μέσα με τα οποία ο πατήρ Πεσόα και οι άλλοι ανθρώπινοι χαρακτήρες -όπως επίσης και οι αναγνώστες αυτού του δυνατού μυθιστορήματος- ανακαλύπτουν σημαντικές αλήθειες για τον εαυτό τους». Publishers Weekly