Το πύρινο άλογο

Το αγόρι κοίταξε το πύρινο άλογο. Εκείνο στεκόταν αντίκρυ του και του αντιγύριζε το βλέμμα, φαινόταν να γνωρίζει πολύ καλά για ποιο λόγο το είχαν καλέσει εκεί και αναμετρούσε περήφανα τον επίδοξο αναβάτη του. Μα πώς ήταν δυνατόν ο Μάρκος να καβαλικέψει ένα πλάσμα φτιαγμένο από ρευστή λάβα;... Αυτό ήταν σίγουρη καταδίκη σε θάνατο.
"Λουίζα..." στράφηκε στη μικρή του φίλη που έκλαιγε βουβά. Κι ύστερα όρμησε προς το άλογο με μια δυνατή κραυγή που συγκέντρωνε όλα όσα αισθανόταν το αγόρι εκείνη τη φοβερή στιγμή.

Η συναρπαστική συνέχεια της ιστορίας του Μάρκου και της Λουίζας που καταφέρνουν να βρουν το Ιαματικό Ψυχοβότανο για τη θεία Αύρα μέσα στον Θρυλόκοσμο. Ωστόσο, ο Μάρκος δεν επιστρέφει πίσω. Πού έχει εξαφανιστεί; Μέσα από ποιες Πύλες θα ανακαλύψει η Λουίζα τον εξαφανισμένο Μάρκο, καθώς ολοένα και στενεύουν τα θρυλοχρονικά όρια για τη σωτηρία του αγοριού;

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)