Μπραζίλ

Το δέκατο έκτο μυθιστόρημα του Τζον Απντάικ εκτυλίσσεται σε μια Βραζιλία όπου τίποτα δενείναι αδύνατο, όταν είσαι νέος και ερωτευμένος. Ο Τριστάο Ραπόσο, ένας δεκαεννιάχρονοςνεαρός μαύρος από τις φτωχογειτονιές του Ρίο, και η Ιζαμπέλ Λέμε, μια λευκή δεκαοχτάχρονηκοπέλα από τις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, συναντιούνται στην παραλία της Κοπακαμπάνα. Ηφυγή και ο γάμος τους τους μεταφέρουν στις πιο μακρινές εκτάσεις της 'Αγριας Δύσης τηςΒραζιλίας. Εκεί αντιμετωπίζουν στερήσεις, βία, αιχμαλωσία και αναπάντεχες αντιξοότητες τηςμοίρας· η μητέρα του τους καταριέται, ο πατέρας της τους καταδιώκει με πιστολάδες και κανείςαπό τους δύο εραστές δεν είναι απόλυτα πιστός στον άλλο. Ωστόσο, ο Τριστάο και η Ιζαμπέλδιατηρούν ακλόνητη την πίστη ότι ο καθένας τους είναι η μοίρα του άλλου, περνώντας -γιανα δανειστούμε τα λόγια του Σαίξπηρ- «μέσα από το βίο στην αθανασία». Καλύπτοντας είκοσιδύο χρόνια, από τα μέσα της δεκαετίας του '60 ως τα τέλη της δεκαετίας του '80, τοΜπραζίλ ξαφνιάζει και αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη με τον ύμνο του πάθους, της πίστηςκαι της αθωότητας του Νέου Κόσμου.