Τραύμα και μνήμη

Το βιβλίο μελετά την πεζογραφία των πολιτικών προσφύγων, από το 1950 έως σήμερα, αλλά και την πεζογραφία η οποία, παρόλο που γράφτηκε από μη πρόσφυγες συγγραφείς, έχει ως θέμα τις προσφυγικές εμπειρίες. Το τελευταίο κεφάλαιο εξετάζει συνδυαστικά τη λογοτεχνική παραγωγή των δύο παράλληλων μνημονικών κοινοτήτων, των πολιτικών προσφύγων και των επιζησάντων στην Ελλάδα. Ο κόσμος των πολιτικών προσφύγων είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ερευνητικό πεδίο στο οποίο διασταυρώνεται η ελληνική εμπειρία του Εμφυλίου Πολέμου με την ευρωπαϊκή εμπειρία του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Ο κόσμος αυτός ήταν εντελώς άγνωστος, μακρινός, κρυμμένος πίσω από το ψυχροπολεμικό «παραπέτασμα». Τα μυθιστορήματα και τα διηγήματα που έγραψαν οι πολιτικοί πρόσφυγες ξετυλίγουν μπροστά μας ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον, από πολιτική, ανθρώπινη και λογοτεχνική άποψη, τοπίο.Το βιβλίο μελετά τα έργα αυτά με εργαλείο τις έννοιες του τραύματος και της μνήμης.

Στην περίπτωσή μας, το τραύμα είναι πρωτίστως ο Εμφύλιος Πόλεμος αλλά και η προσφυγιά και ο επαναπατρισμός, και η συζήτηση περί τραύματος είναι μια συζήτηση για την πολιτική της μνήμης.