Ανατομία του έπους 1940 - 1941

Τα μεταγωγικά φέρνουν τώρα καθημερινά εκτός από τρόφιμα και σαπούνι, αρβύλες, ιματισμό, κουβέρτες και πλήθος άλλα είδη χρήσιμα, την ύπαρξη των οποίων είχαν ξεχάσει οι μαχητές. Με την περιποίηση του εαυτού τους καταγίνονται οι πάντες. Από την πρώτη κιόλας μέρα. Κουρεύονται, ξυρίζονται, βράζουν νερό και σαπουνίζουν το κεφάλι, το πρόσωπο και άλλα μέρη. Οι τολμηρότεροι προμηθεύονται άγνωστο πως κάποιο τενεκέ ή άλλο δοχείο, αποσύρονται σε κάποια ρεματία και σαπουνίζουν όλο το κορμί τους, κάνοντας χειμωνιάτικα υπαίθριο μπάνιο, με μόνη θέρμανσή τις ηλιακές ακτίνες. Μπουγάδα βάζουν όλοι. Στρατιώτες και αξιωματικοί. Πλένουν τα εσώρρουχά τους. Μπαλώνουν τα τρύπια, με βελόνες και κλωστές, που αρχίζουν να εμφανίζονται. Εκεί με την στασιμότητα βρίσκουν τους πολεμιστές του Κεντρικού Μετώπου και τα δέματα, που άρχισαν να στέλνονται από τα μετόπισθεν πριν απ' τον χειμώνα. Κι εκεί, οι πολεμιστές αυτοί, μαθαίνουν για τις φροντίδες των γυναικών και των κοριτσιών της Ελλάδος να ετοιμάζουν μάλλινα. Και δοκιμάζουν αγαλλίαση και υπέρτατη ικανοποίηση. Κάθε μάλλινο που φορούν, πλεγμένο από κάποια άγνωστη, είναι σαν χάδι από χέρι δικής τους ύπαρξης, που αν βρίσκεται πέρα, μακριά, εν τούτοις είναι ωσάν να παραστέκει εκεί, αόρατη και άυλη. Ποτέ τα Ελληνόπουλα δεν ένιωσαν τόσο κοντά στις Ελληνίδες...