Για να τελειώνουμε με την υπόθεση του Θεού

Για να είσαι κάποιος, πρέπει να έχεις ένα κόκαλο...
Να μη φοβάσαι να δείξεις το κόκαλο και να διακινδυνεύσεις να χάσεις τη σάρκα.
Θέλω να καταγγείλω έναν αριθμό κοινωνικών αισχών, που είναι επίσημα αναγνωρισμένα.
Οι Ινδιάνοι, πριν από τον Κολόμβο, ήταν λαός που γνώρισε μια μορφή πολιτισμού, βασισμένη αποκλειστικά στη σκληρότητα.
Σκληρότητα είναι να ξεριζώνεις με το αίμα και μέχρι αίματος τον Θεό...
Υπάρχει στον άνθρωπο ένα είδος σπασμού που παράγει θηρία και τη μορφή τους οι αρχαίοι λαοί την απέδιδαν στον Θεό. Αυτό ήταν που ονομάζουμε πνεύμα.
Αυτό το πνεύμα που μας κληροδότησαν οι Ινδιάνοι σήμερα, αναδύεται ξανά, κάτω από μορφές που δεν κάνουν άλλο από το να καταγγέλλουν τη μολυσματική και νοσηρή επίδραση ενός βίτσιου από μικρόβια, γιατί αυτό που ονομάζεται μικρόβιο είναι ο Θεός...
Θέλω να πω ότι αν κανένας δεν πιστεύει στον Θεό, όλο και περισσότερο ο κόσμος θα πιστεύει στον άνθρωπο.
Ο άνθρωπος είναι άρρωστος. Πρέπει ν' αποφασίσουν να ξεριζώσουν από πάνω του αυτό το ζωύφιο που τον κατασπαράζει θανάσιμα: Τον Θεό... Και μαζί με τον Θεό, τα όργανά του, γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο άχρηστο από ένα όργανο.
Όταν θα του φτιάξετε ένα σώμα χωρίς όργανα, θα τον επαναφέρετε στην αληθινή του ελευθερία... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)