Η αυτοβιογραφία του καθηγητή Άρτσιμπαλντ Κόχραν

Ο Άρτσι Κόχραν γεννήθηκε σε μια μικρή πόλη της Σκωτίας, το Γκάλασιλς. Κέρδισε υποτροφία για το Κολλέγιο Κινγκς του Κέμπριτζ κι ενώ κατόρθωσε να αποφοιτήσει με διπλό άριστα, δεν ακολούθησε τις προοπτικές μιας λαμπρής καριέρας στην Ιατρική. Ταξίδεψε στην Ευρώπη όπου ήρθε σε επαφή με τους ψυχαναλυτές, τον Φρόιντ και τον Ράικ, αλλά και με τον επερχόμενο ναζισμό. Θεώρησε την ψυχανάλυση γοητευτική, αλλά την εγκατέλειψε σχετικά γρήγορα λόγω της απουσίας τεκμηρίων για την αποτελεσματικότητά της. Πρόσωπο ακραίας ευθύνης, διέκοψε ξανά και ξανά τις ιατρικές του σπουδές για να πολεμήσει εθελοντής τον φασισμό, με τις Διεθνείς Ταξιαρχίες στον Εμφύλιο της Ισπανίας και στην Κρήτη στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το αίσθημα της προσφοράς δεν τον εγκατέλειψε ούτε όταν, ως αιχμάλωτος πολέμου σε στρατόπεδα στην Θεσσαλονίκη και την Γερμανία, έγινε ο γιατρός των συγκρατούμενών του. Ξεκίνησε τις έρευνες αποτελεσματικότητας των θεραπειών, ήδη από το στρατόπεδο της Θεσσαλονίκης, στην προσπάθειά του να βοηθήσει τους αιχμαλώτους.
Οι μεταπολεμικές επιδημιολογικές του έρευνες για την πνευμονοκονίαση, την επαγγελματική νόσο των ανθρακωρύχων, αποτέλεσαν έμπνευση για χιλιάδες έρευνες και αποτέλεσαν θεμέλιο για την καθιέρωση της αντίληψης της τεκμηριωμένης ιατρικής, καθώς κανένας άλλος πληθυσμός, ουδέποτε, ερευνήθηκε τόσο αυστηρά και σε τέτοια έκταση. Συνέχισε σε όλη την διάρκεια της καριέρας του να ερευνά τις αιτίες της αρρώστιας και την αποτελεσματικότητα των ιατρικών παρεμβάσεων, δίνοντας στο τέλος ένα έργο που συνόψιζε τις εμπειρίες του από την πορεία αυτή. Το Αποτελεσματικότητα και Αποδοτικότητα στις Υπηρεσίες Υγείας (1972) έμελλε να επηρεάσει σημαντικά και να συμβάλει στην έλευση μιας νέας εποχής στην ιατρική των τελευταίων δεκαετιών.
Στο Ενός Ανδρός Ιατρική, ο συγγραφέας, με την συνδρομή του φίλου του Μαξ Μπλάιθ, αφηγείται με γοητευτικό τρόπο, κι ένα ιδιαίτερο προσωπικό χιούμορ, την μυθιστορηματική διαδρομή όλης της ζωής του.