Η βιβλιοθήκη στο ελληνικό σχολείο

Η σχολική βιβλιοθήκη, ένα αγαθό που όλοι αναγνωρίζουν την αξία του, αποτελεί ακόμη και σήμερα ζητούμενο στην ελληνική πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αν και θεσμικά η αναγκαιότητα της λειτουργίας της έχει αναγνωρισθεί ήδη από το 1835 με διάταγμα του Όθωνα. Οι μόνες βιβλιοθήκες που υπάρχουν στα δημοτικά σχολεία μας είναι αυτές που ιδρύονται και παραμένουν ζωντανές χάρη στο πάθος και την ευαισθησία μερικών εκπαιδευτικών και στη συνδρομή συλλόγων γονέων, τοπικών φορέων και μεμονωμένων δωρητών.
Το βιβλίο αυτό εξετάζει αναλυτικά τη θεσμική εξέλιξη και την εφαρμογή του θεσμού της σχολικής βιβλιοθήκης στο δημοτικό σχολείο και προτείνει ένα πρότυπό της με βάση το μανιφέστο της UNESCO (1999) και τη διεθνή βιβλιογραφία. Επιπλέον, καταγράφει τις απόψεις εκπαιδευτικών για τη σύγχρονη σχολική βιβλιοθήκη και σκιαγραφεί την ιδανική μορφή της σύμφωνα με αυτούς. Κατά την άποψή τους, η σύσταση και η λειτουργία της σε κάθε σχολική μονάδα κρίνεται όχι μόνο αναγκαία αλλά και επιβεβλημένη. Αν οργανωθεί και λειτουργήσει σωστά, μπορεί να αποτελέσει το κέντρο της σχολικής ζωής, επειδή ο ρόλος της είναι καταλυτικός στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Σήμερα, που το εκπαιδευτικό μας σύστημα με τα νέα προγράμματα σπουδών εισάγει σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις για τις μορφές προσέγγισης της πληροφορίας και της γνώσης, δεν νοείται σχολείο χωρίς βιβλιοθήκη. Η απουσία της αποτελεί τροχοπέδη για την εφαρμογή αυτών των καινοτομιών, όπως επιγραμματικά τονίζει και η UNESCO: Η σχολική βιβλιοθήκη αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα για την παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης και για την εδραίωση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.

Στο πλαίσιο αυτό, το παρόν βιβλίο κομίζει το αισιόδοξο μήνυμα ότι οι εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν τη σπουδαιότητα και την αναγκαιότητα ύπαρξης και λειτουργίας βιβλιοθήκης στο σχολείο.