Αυτοπροσωπογραφία σε κυρτό κάτοπτρο

Η Αυτοπροσωπογραφία σε Κυρτό Κάτοπτρο-" η Έρημη Χώρα της μεταμοντέρνας αμερικανικής ποίησης", όπως χαρακτηριστικά την αποκαλεί ο κριτικός Harold Bloom- είναι η πιο ολοκληρωμένη και σημαντική, αν και αμφιλεγόμενη, ποιητική σύνθεση του John Ashbery. Όταν εκδόθηκε το 1975 απέσπασε ταυτόχρονα το Βραβείο Pulitzer, το πολύ σημαντικό National Book Award και το έγκυρο National Book Critics' Circle Award. Αν η ποίηση, όπως τη συνέλαβε ο Αυγουστίνος, είναι το "κάτοπρο-το speculum του κόσμου", ο Άσμπερυ διαλέγειένα κυρτό κάτοπτρο για να μιλήσει για τη στρεβλή, παραμορφωμένη εικόνα του σημερινού κόσμου. Την αφορμή του την προσφέρει το εγχείρημα του Ιταλού ζωγράφου της Αναγέννησης Francesco Parmigianino (1503-1540) να ζωγραφίσει το πορτραίτο του, με σκηνικό το εργαστήριο του, "κοιτάζοντας για το σκοπό αυτό τον εαυτό του σ' ένα κυρτό κάτοπτρο...". Με αφετηρία τον πίνακα του Παρμιτζανίνο, ο ?σμπερυ στοχάζεται πάνω στην προσωπική του ζωή, τη θρυμματισμένη ανθρώπινη κατάσταση του καιρού μας και τη διαδικασία της ποιητικής γραφής, αποκαλύπτοντας κι αυτός το δικό του εργαστήριο στον αναγνώστη. Ο Τζων Άσμπερυ (1927- ) θεωρείται ο σημαντικότερος εν ζωή Αμερικανός ποιητής.