Οι φύλακες άγγελοι των παιδικών ψυχών

Είναι, άραγε, δουλειά του κάθε παιδιού να γεμίσει τα κενά των γονιών του; Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο φέρνουμε στον κόσμο τα παιδιά μας; Ή έρχονται για να αυτοπραγματωθούν, να αναπτυχθούν όπως ορίζει η δική τους ψυχή και ανάγκη ανάπτυξης; Εξαιτίας της άγνοιάς μας, δεσμεύουμε τα παιδιά με τα δικά μας ανεκπλήρωτα όνειρα. Θέλουμε να γίνουν η συνέχειά μας. Στο όνομα της αγάπης και της φροντίδας περιορίζουμε τις δυνατότητές τους, επιδιώκοντας να αναπαράγουν συνέχεια τις δικές μας νόρμες, με τις οποίες με τόσο ζήλο τα εμποτίζουμε.

Έχουμε τόσες καθησυχαστικές πλάνες! Τόσες βολικές ψεύτικες πεποιθήσεις για τη ζωή και τον εαυτό μας, που στην ουσία διαφυλάσσουν τις καθημερινές μας παραισθήσεις! Μιλάμε για «κρίση μέσης ηλικίας». Για «χάσμα γενεών». Η λέξη «κατάθλιψη» έχει γίνει της μόδας. Οι όροι και οι ορισμοί των ψυχολογικών συνδρόμων γίνονται το τέλειο άλλοθι για να μην κοιτάξουμε πιο μέσα, στην αλήθεια της δικής μας ζωής.

Χρειαζόμαστε, λοιπόν, ένα σχολείο και μια εκπαίδευση που θα υποστηρίξουν το παιδί να οικοδομήσει τις αξίες τού «είναι», της ψυχής, παρά ένα σχολείο που προάγει τη διατήρηση κάθε καθησυχαστικής πλάνης. Φυσικά, για να γίνει αυτό, απαιτείται και ο ίδιος ο δάσκαλος να είναι συντονισμένος με τις άφθαρτες κι αιώνιες αξίες της ουσίας της ψυχής. Να έχει σκύψει βαθιά μέσα στον εαυτό του και να έχει ξεκαθαρίσει την κατεύθυνση της ίδιας του της ζωής.

Ένα βιβλίο χρήσιμο για τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς που δεν παύουν να θέτουν ερωτήματα και να ζητούν αξιόπιστες απαντήσεις για τον τρόπο με τον οποίο θα βοηθήσουν ουσιαστικά τους μαθητές και τα παιδιά τους στην οικοδόμηση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων – προσωπικοτήτων με αυτογνωσία και αυτοεκτίμηση. Γιατί μόνο όταν δομήσουμε υγιείς προσωπικότητες μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα αλλάξουμε επιτέλους το μέλλον!