Διαταγή Πληρωμής για χρηματικές απαιτήσεις. Θεωρία – Νομολογία – Πράξη, Δ’ έκδοση

Στο θεσμό της διαταγής πληρωμής, που περιελήφθη στα άρθρα 644-655 του ΚΠολΔ (αν. ν. 44/1967), εκτός άλλων προηγούμενων και επόμενων, παρουσιάσθη το φαινόμενο, ότι άλλα μεν ορίζοντο στα άνω άρθρα (644-655) και άλλα υπεστήριζαν με μελέτες, γνωμοδοτήσεις και στα βιβλία των δύο μέλη της Συντακτικής Επιτροπής, οι Γ. Ράμμος και Γ. Οικονομόπουλος.
Τα άνω δύο μέλη της Συντακτικής Επιτροπής, με τις απόψεις που υπεστήριζαν, προσεπάθησαν να θεμελιώσουν, ότι η διαταγή πληρωμής δεν ήτο δικαστική απόφαση, για να μην θεωρηθεί ότι ήτο η διαταγή πληρωμής αντίθετη στο Σύνταγμα.
Με το επιστημονικό δε γενικώς κύρος των, και το ειδικότερο κύρος των, ως μελών της Συντακτικής Επιτροπής, στους οποίους εκ τούτου προσέβλεπαν τότε όλοι οι ενδιαφερόμενοι, είχαν επηρεάσει αποφασιστικά τις απόψεις που υπεστηρίζοντο και εγίνοντο δεκτές, τότε, αλλά ακόμη και σήμερα, που δεν ήσαν όλες οι απόψεις των, σύμφωνες με τις ισχύουσες διατάξεις νόμων.

(από το προλογικό σημείωμα του επίτιμου δικηγόρου Αθανάσιου Αθανασά στην παρούσα έκδοση)