Ένας γάτος στο Βόλο

To ανά χείρας πόνημα αναμνήσεων του Γάτου, Βολιώτη συνταξιούχου γιατρού, διαφοροποιείται σε αρκετά σημεία από άλλα βιβλία, που σε πρώτη ματιά μοιάζουν συναφή:
— Υποστηρίζεται από φωτογραφίες προσώπων, περιοδικών, αντικειμένων και άλλων στοιχείων από το προσωπικό αρχείο του συγγραφέα
— Απευθύνεται στην κλητική «αδερφέ/αδελφέ μου», οικειώνοντας οποιονδήποτε αναγνώστη με το περιεχόμενο
— Υιοθετεί τη ματιά της εκάστοτε ηλικίας του γράφοντος και πολύ σπάνια καταγράφει κρίνοντας με το τωρινό, ώριμο μάτι του
— Παραλείπει στοιχεία που γι’ άλλους θα ήταν αιτία προσωπικής έπαρσης και π.χ. τη σταδιοδρομία του στην Ογκολογία (η οποία αναφέρεται απλά στο βιογραφικό, στο «αυτί» του βιβλίου)
— Αποφεύγει τη σοβαροφάνεια, το ύφος είναι απλό, ενώ η αυτοκριτική και τα ευτράπελα δε λείπουν.
Επομένως ο/η αναγνώστης/ώστρια –Βολιώτης ή μη– θα βρει εδώ πολλά πρόσωπα και γεγονότα που αφορούν τον τόπο του το ’40-’80, από πλημμύρες, σεισμούς και τις «Ματσαγγούδες» (διαβάστε το βιβλίο για να δείτε τι είναι) μέχρι τον τοπικό Ολυμπιακό, το θρυλικό τρενάκι του Πηλίου και «τύπους» της πόλης, καθώς και ενδιαφέροντα στοιχεία για τον ίδιο το Γάτο, όπως κατοχικά περιστατικά (της οικογένειάς του), εκδρομές, δασκάλους, σπουδές, στρατιωτική θητεία, «Αγροτικό», το γάμο του, τα παιδιά του κι όχι μόνο.