Ο φεμινισμός στην Ελλάδα του μεσοπολέμου

Το γυναικείο κίνημα δεν είναι φαινόμενο χθεσινό. Κι όμως σαν χθεσινό συνεχίζει να το αντιμετωπίζει η ελληνική ιστοριογραφία. Η ιστορία της γυναικείας αμφισβήτησης στην Ελλάδα εξαντλείται μέσα σε λίγες αράδες με κάμποση γραφικότητα και άφθονη ανεκδοτολογία. Τα κείμενα που έχουν συγκεντρωθεί σ’ αυτή την ανθολογία αποτελούν την πιο αδιάψευστη μαρτυρία για την ιστορικότητα του γυναικείου κινήματος το οποίο, αν και έχει την αφετηρία του στα τέλη του 19ου αιώνα, δεν κρίθηκε ικανό να απασχολήσει την ελληνική ιστοριογραφία. Είναι κείμενα γυναικών ου αγωνίστηκαν για την υπόθεση του φύλου τους στην περίοδο του Μεσοπολέμου, περίοδο κατά την οποία το γυναικείο κίνημα αποκτά εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα επιδείξουν τη μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο και που θα επηρεάσουν αποφασιστικά την κατοπινή του πορεία. Στα χρόνια αυτά πρέπει να αναζητηθούν οι βάσεις της μεταπολεμικής θέσης των γυναικών στην κοινωνία αλλά και οι μηχανισμοί που υπέταξαν τελικά τις γυναικείες διεκδικήσεις στις γενικότερες πολιτικές επαγγελίες του προοδευτικού στρατοπέδου, ματαιώνοντας την ιδιαιτερότητα και αμβλύνοντας την αποτελεσματικότητά τους.

Τα κείμενα της Ανθολογίας προέρχονται από τα φεμινιστικά έντυπα του Μεσοπολέμου. Ζωντανά και μαχητικά, καλύπτουν όλο το φάσμα των διαφορετικών φεμινιστικών τάσεων της εποχής και αποκαλύπτουν πόσο επίκαιρα είναι και σήμερα τα ζητήματα που θίγουν.