Μύθοι

Όταν μιλάμε για μύθους το μυαλό όλων πηγαίνει στον Αίσωπο και
ποτέ στον Αβιανό. Η ιστορία δεν φέρθηκε με ιδιαίτερη ευγένεια
στον Αβιανό. Σε αντίθεση με τον Αίσωπο, οι μελέτες για το έργο
και τη ζωή του Αβιανού είναι πολύ λίγες, αν και οι μύθοι του
ήταν πολύ αγαπητοί το Μεσαίωνα, όπως φαίνεται από το μεγάλο
αριθμό χειρογράφων που έχουν βρεθεί, και το έργο του βοήθησε να
διατηρηθεί ζωντανή η αισωπική παράδοση. Η επιρροή των μύθων του
Αβιανού μπορεί να ανιχνευθεί σε σχολικά εγχειρίδια και σε έργα
πολλών Λατίνων συγγραφέων, και είναι δύσκολο να πει κανείς γιατί
έχασαν τη δημοτικότητά τους. Οι μύθοι του, στο σύνολο τους,
δείχνουν έναν κόσμο ρευστό και σε σύγχυση, όπου η πονηριά όσο
και το χιούμορ είναι τα μόνα που σώζουν τους ανθρώπους και, θα
μπορούσε κανείς να προσθέσει, τον ίδιο τον Αβιανό. Αν και
παραμένει πιστός στο αισωπικό πνεύμα της απλής ιστορίας, δεν
είναι λίγες οι φορές που επιλέγει να διδάξει με την υπερβολή,
και συχνά στις ιστορίες του δίνει μια ειρωνική τροπή που
προκαλεί τον αναγνώστη να αναρωτηθεί για τα παραδοσιακά
αξιώματα και τα στερεότυπα.