Για να γίνω... άνθρωπος

Σε ένα κόσμο που κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα και μετασχηματίζεται με σταθερούς ρυθμούς, απαιτείται τακτικός επαναπροσδιορισμός της θέσης μας στη κοσμική αλυσίδα.

Η ισοτιμία των όντων και ο σεβασμός προς τον πλανήτη -κόσμημα είναι απαράβατη προϋπόθεση για να διασφαλιστεί η αρμονική μας συνύπαρξη. Δυστυχώς όμως αυτός ο σεβασμός δεν είναι δεδομένος...

Η ανθρώπινη αλαζονεία παραβλέπει την υπόλοιπη ζώσα φύση και διαρρηγνύει την άρρηκτη νομοτελειακή μας σχέση. Μοιάζει αναπόφευκτη η Νέμεσις που όπως αποδεικνύεται δεν είναι επιβολή αλλά επιλογή...

Απαιτείται επομένως άμεση επαναφορά και η βοήθεια ίσως κάποιου «Συνοδοιπόρου» να αφυπνίσει, πριν είναι πολύ αργά, τον ανθρώπινο νού, για να μπορέσει να ξαναβρεί τον εαυτό του και να ξαναγίνει... Άνθρωπος!

''...Συνοδοιπόρος Υπάρχω εγώ αλλά πρέπει να χαμηλώσεις αρκετά το βλέμμα σου.

Διόσκουρος Μα ποιος μιλάει;;;

Συνοδ Εγώ.Εδώ κάτω,χαμηλά...

Διοσκ Ένα περιστέρι;;;Άλλο πάλι και τούτο!

ΣυνοδΤόση μεγάλη έκπληξη σου προκαλεί; Κάθε μέρα επικοινωνεί μαζί σας η φύση, τα ζώα, τα πτηνά αλλά εσείς κωφεύετε. Δεν χαμηλώνετε το βλέμμα σας.

Διόσκ Ποιοί ''εμείς'';

Συνοδ Εσείς, οι άνθρωποι...''