Οι μητέρες

Οι Μητέρες είναι ένα μυθιστόρημα για τον νεανικό έρωτα καιγια ένα μεγάλο μυστικό σε μια μικρή κοινότητα. Το σαγηνευτικό μυθιστόρημα της Μπριτ Μπένετ διαδραματίζεται σε μια επαρχιακή πόλη της Νότιας Καλιφόρνιας και είναι μια συγκινητική ιστορία για την κοινότητα, τον έρωτα και τη φιλοδοξία. Είναι η τελευταία χρονιά στο σχολείο για τη Νάντια Τέρνερ, μια όμορφη, ατίθαση δεκαεφτάχρονη Αφροαμερικανίδα, που έχει μόλις χάσει τη μητέρα της. Βυθισμένη στη θλίψη της, αρχίζει να βγαίνει με τον Λουκ, τον νεαρό γιο του πάστορα της τοπικής εκκλησίας. Είναι νέοι? δεν πρόκειται για μια ιδιαίτερα σοβαρή σχέση. Η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, όμως, που θα προκύψει από αυτό το εφηβικό ειδύλλιο, και η συγκάλυψη με την έκτρωση που θα ακολουθήσει, θα επηρεάζει για πολύ καιρό τη ζωή τους. Η Νάντια εγκαταλείπει τη μικρή, κλειστή θρησκευτική κοινότητα, στους κόλπους της οποίας μεγάλωσε. Κρύβει την αλήθεια από όλους, ακόμα και από την Όμπρεϊ, την καλύτερή της φίλη, και τα χρόνια κυλούν γρήγορα. Η Νάντια, ο Λουκ και η Όμπρεϊ, ενήλικοι πια, εξακολουθούν να ταλανίζονται από τις συνέπειες των επιλογών της εφηβείας τους και από το επίμονο, βασανιστικό ερώτημα: Τι θα είχε συμβεί, αν είχαν πράξει διαφορετικά; Αν είχαν πάρει έναν άλλο δρόμο από αυτόν που τελικά ακολούθησαν;

Οι Μητέρες είναι ένα βιβλίο για τον ρόλο που παίζει η κοινότητα στον καθορισμό της πορείας ενός νέου ανθρώπου, και για το τι σημαίνει για έναν Αφροαμερικανό να εκπληρώνει τις προσδοκίες του περιβάλλοντός του στη σημερινή Αμερική.



***

Παράφορα συγκινητικό.

The New York Times Book Review



Η Μπριτ Μπένετ επιτρέπει στους ήρωές της να ενδώσουν στις χειρότερες παρορμήσεις τους και χειρίζεται ιδιαίτερα λεπτά ζητήματα με ευφυΐα, συμπόνια και μαύρο χιούμορ. Το ρίσκο που πήρε αποδίδει.

TheNewYorkTimes





Περιέχει γραμμές που θα ήθελες να τις θυμάσαι για πάντα, και να τις διαβάζεις μεγαλόφωνα... Πρόκειται για μια αφήγηση η οποία δίνει την εντύπωση ότι ρέει με ταχύτητα αλλά, στην πραγματικότητα, ρέει σε βάθος.

National Public Radio



Το μυθιστόρημα της Μπριτ Μπένετ αποτυπώνει τέλεια τους περιορισμούς που επιβάλλει μια επαρχιακή πόλη, όπου οι πάντες χώνουν τη μύτη τους στις υποθέσεις των άλλων και τίποτα δεν παραμένει κρυφό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της ασφυκτικής ατμόσφαιρας αποτελεί το άγρυπνο βλέμμα των Μητέρων της κοινότητας, που παρεμβαίνουν στην αφήγηση σαν χορός αρχαίας τραγωδίας, με μονίμως επικριτική διάθεση. Μέσα από τα λόγια κάθε σχεδόν χαρακτήρα του μυθιστορήματος, εκπέμπονται απίστευτα ισχυρά μηνύματα περί ενοχής και ντροπής, καθώς και για το τι συμβαίνει όταν οι μαύρες γυναίκες αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες της κοινότητας.

Reni Eddo-Lodge,TheGuardian



Αν αυτό το βιβλίο μάς γοητεύει, αυτό οφείλεται και στο ότι δεν αποπνέει την πνιγηρή ατμόσφαιρα των εργαστηρίων δημιουργικής γραφής. Η συγγραφέας διαθέτει μια πένα που της επιτρέπει να περνάει πολύ εύκολα από το ένα αφηγηματικό επίπεδο στο άλλο, από τη μια εποχή στην άλλη, από το «εμείς» του χορού των πιστών στο «αυτή» της κεντρικής ηρωίδας.

Alexis Brocas, LeMagazinelitteraire



Η νεαρή μυθιστοριογράφος καταδύεται στη σύγχυση που καταλαμβάνει μια νεαρή γυναίκα έπειτα από μια έκτρωση. Και το κάνει με ιδιαίτερη λεπτότητα.

Ο χορός των ηλικιωμένων γυναικών τυλίγει με ένα πέπλο λεπτού λυρισμού τον ακριβή, κρυστάλλινο ρεαλισμό της Μπένετ, εμπλουτίζοντάς τον με μια διαυγέστατη ευαισθησία.

Nathalie Crom, Telerama



Η νεαρή Αμερικανίδα συγγραφέας υπογράφει ένα πρώτο μυθιστόρημα που γνώρισε τεράστια επιτυχία? αναμφίβολα, χάρη στο ταλέντο της να «επωμίζεται το φορτίο» των άλλων.

Το μυθιστόρημα δεν μας προσφέρει απλώς το πορτρέτο μιας αντιδραστικής Αμερικής που τάσσεται κατά των αμβλώσεων. Αποτελεί μάλλον έναν σύνθετο στοχασμό για το τι σημαίνει επιλογή, φεμινισμός, εθνοτική και φυλετική ταυτότητα. Επίσης, για το βάρος που έχουν οι προσδοκίες των άλλων ?προσδοκίες ή μάλλον βεβαιότητες κάθε λογής, θρησκευτικές πεποιθήσεις, φυλετικές προκαταλήψεις? και για το πώς όλα αυτά μάς διαμορφώνουν ή μας παραμορφώνουν, στην ηλικία ακριβώς που θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι. Για να χαράξουμε το μονοπάτι μας. Και για να αμφισβητήσουμε τα πάντα.

Florence Noiville, Le Monde des Livres



Το μεγάλο ταλέντο της νεαρής συγγραφέως, η οποία υπογράφει το πρώτο της μυθιστόρημα, έγκειται στο ότι ενορχηστρώνει με θαυμαστή επιδεξιότητα μια σύνθεση λεπταίσθητη και πλούσια σε αποχρώσεις, η οποία περιστρέφεται γύρω από το περίφημο αμερικανικό όνειρο.

Προικισμένη με το χάρισμα να συμπάσχει με τους ήρωές της, η συγγραφέας εξερευνά τις ερωτικές, φιλικές και οικογενειακές σχέσεις, αποδίδοντας τα σκιρτήματα της ζωής με ευαισθησία, ακόμα και με γλυκύτητα. Το μυθιστόρημά της, διακριτικά φεμινιστικό, χαιρετίστηκε από τους Αμερικανούς κριτικούς. Και δικαίως.

Francoise Dargent, LeFigaro



Με τις Μητέρες, αυτή η ιδιοφυής νεαρή συγγραφέας μάς χάρισε ένα σοβαρό όσο και ευαίσθητο πρώτο μυθιστόρημα με θέμα την ενηλικίωση.

Χάρη σε μια χαρακτηριστικά αμερικανική τεχνογνωσία, η συγγραφέας συνδυάζει αφηγηματική δύναμη, ποίηση και επινόηση γοητευτικών χαρακτήρων.

Lire



Εξαιρετικά φωτεινό… συναρπαστικό και αιχμηρό, ένα βιβλίο που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε.

People, Βιβλίο της εβδομάδας



Υπέροχο… ένα βιβλίο που μοιάζει να ζωντανεύει, καθώς γυρίζεις τις σελίδες του.

TheWashingtonPost



Ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο… Η Αμερική χρειάζεται περισσότερα βιβλία σαν τις Μητέρες, ένα μυθιστόρημα το οποίο εμπλουτίζει, διακριτικά και με κριτικό βλέμμα, την εικόνα μας για το τι σημαίνει να είσαι μαύρος στη σημερινή Αμερική, βοηθώντας μας επίσης να κατανοήσουμε καλύτερα τι σημαίνει, στις μέρες μας, να μεγαλώνεις και να διψάς για καθοδήγηση και στοργή.

O, TheOprahMagazine



Η συγγραφέας, που κατέφθασε ορμητικά από το Όσιανσαϊντ της Καλιφόρνιας, μας προσφέρει, με το εκπληκτικό της πρώτο βιβλίο, μια αναζωογονητικά γοργή ιστορία για τον νεανικό έρωτα, τη φυλή και τη θρησκευτική υποκρισία.

VanityFair

***

Η Μπριτ Μπένετ γεννήθηκε το 1990 στο Oceanside της Νότιας Καλιφόρνιας.

Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν, όπου και βραβεύτηκε με το Hopwood Award in Graduate Short Fiction, καθώς επίσης και το Hurston/Wright Award for College Writers. To 2014 προσείλκυσε το έντονο ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού με το δοκίμιό της IDon`tKnowWhattoDoWithGoodWhitePeople, το οποίο έχει θέμα τη βία κατά των μαύρων. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στα περιοδικά The New Yorker, The New York Times Magazine, The Paris Review, Jezebel, κλπ.

Οι Μητέρες είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. Σημείωσε τεράστια επιτυχία στις ΗΠΑ και ανακηρύχθηκε Βιβλίο της Χρονιάς από το National Public Radio και τα περιοδικά EntertainmentWeekly και Vogue, καθώς επίσης και καλύτερο βιβλίο ξένου πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα από το γαλλικό περιοδικό Lire (2017)? η συγγραφέας του συμπεριλήφθηκε, τέλος, στον κατάλογο του National Book Foundation με τους πέντε καλύτερους μυθιστοριογράφους κάτω των τριάντα πέντε ετών. Το 2017 ανακοινώθηκε η μεταφορά του βιβλίου στον κινηματογράφο από την εταιρεία Warner Bros.