Ψυχολογία της τρομοκρατίας

Την τελευταία δεκαετία γίναμε μάρτυρες μιας δραματικής μεταβολής της φύσης και των χρήσεων της τρομοκρατίας. Τη δεκαετία του 1970, επαναλαμβανόταν συχνά ότι οι τρομοκράτες "θέλουν να έχουν μεγάλο κοινό, όχι μεγάλο αριθμό νεκρών". Σήμερα είναι ακριβέστερο να πούμε ότι οι τρομοκράτες θέλουν πολλούς νεκρούς και ακόμα περισσότερους ανθρώπους εξουδετερωμένους από το φόβο και τη θλίψη. Ένας από τους μείζονες στρατηγικούς στόχους των σύγχρονων τρομοκρατών είναι η χρήση φυσικών επιθέσεων μεγαλύτερης κλίμακας που προκαλούν άγχος και στρες στο γενικό πληθυσμό. Αυτές οι αλλαγές της στρατηγικής των τρομοκρατών έχουν δείξει ξεκάθαρα ότι χρειαζόμαστε καλύτερες ψυχολογικές και κοινωνικές απαντήσεις τόσο στην τρομοκρατία όσο και στις ανθρωπογενείς καταστροφές. 0 εξειδικευμένος κλάδος της επιστήμης της ψυχολογίας που θα χρειαζόταν για να προσφέρει κατάλληλη και αποτελεσματική θεραπεία στα θύματα ειδεχθών ενεργειών, όπως οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, και των μελλοντικών πιθανών τρομοκρατικών πράξεων, είναι απλώς ανύπαρκτος, συνεπώς στρατιωτικοί, γιατροί και ψυχολόγοι πρέπει να συνεργαστούν για να κατανοήσουν πληρέστερα την τρομοκρατία που είναι η αιτία μαζικών απωλειών.

Στο βιβλίο "Η ψυχολογία της τρομοκρατίας", κορυφαίοι ειδικοί, τόσο από την Αμερική όσο και από άλλες χώρες, παρουσιάζουν τα πρώτα αποτελέσματα της προσπάθειας αυτής, περιλαμβανομένων των νεότερων ευρημάτων σχετικά με τη θεραπεία των θυμάτων της τρομοκρατίας και τις κλινικές αποκρίσεις στην τρομοκρατία, παράλληλα με τις αντίστοιχες θεωρίες στις οποίες βασίζονται. Πραγματεύονται την ιστορία της τρομοκρατίας, τα είδη και τις επιδράσεις των όπλων μαζικής καταστροφής ή βίαιης αποδιοργάνωσης, το ρόλο των στρατιωτικών και κρατικών υπηρεσιών και των ομάδων εθελοντών στην ανταπόκριση στις τρομοκρατικές απειλές, τις ψυχολογικές συνέπειες της τρομοκρατίας και τη θεραπεία ειδικών πληθυσμών όπως τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι. Το βιβλίο μπορεί να αποτελέσει ιδανικό υλικό πρόσφορο τόσο για ακαδημαϊκές όσο και επαγγελματικές χρήσεις, καθώς επίσης και μια πλούσια πηγή για τους κλινικούς γιατρούς και τους ερευνητές της ψυχικής υγείας, τους παρέχοντες ιατρική περίθαλψη, τους εκπαιδευτές, τους ειδικούς της δημόσιας υγείας, τους κρατικούς υπαλλήλους, την αστυνομία και την πυροσβεστική και τις μη κερδοσκοπικές οργανώσεις που παρέχουν υπηρεσίες και διαμορφώνουν τις πολιτικές για την αντιμετώπιση των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης.