Διεξάγοντας τον πόλεμο των ιδεών ΜΕΤΑΧΕ1ΡΙΣΜΕΝΟ

Λίγο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο σοσιαλισμός έδειχνε να προελαύνει σε όλες τις μορφές του, από τον σοβιετικό κομμουνισμό μέχρι τη μεταπολεμική κρατιστική συναίνεση των δυτικών δημοκρατιών. Αντιθέτως, ο κλασικός φιλελευθερισμός, με την πίστη του στην ατομική ελευθερία, τις ελεύθερες αγορές και το περιορισμένο κράτος, φαινόταν ξεπερασμένος, η ιδεολογία ενός παρελθόντος που δεν θα επέστρεφε ποτέ.

Λίγοι εναπομείναντες κλασικοί φιλελεύθεροι τόλμησαν να εναντιωθούν στο κυρίαρχο ρεύμα. Διέβλεπαν τα αδιέξοδα του σοσιαλισμού και γνώριζαν ότι μόνον ο φιλελευθερισμός μπορούσε να προσφέρει βιώσιμες λύσεις. Γνώριζαν όμως ότι ο κόσμος δεν ήταν ακόμα έτοιμος να δεχτεί το μήνυμά τους και να το εφαρμόσει στην πράξη, και ότι θα έπρεπε πρώτα να δώσουν έναν δύσκολο, μακροχρόνιο αγώνα για να αλλάξουν τις κυρίαρχες απόψεις, προτού οι ιδέες τους μπορέσουν να γίνουν πολιτική. Με πίστη στις ιδέες τους και ακατάβλητη ενεργητικότητα ρίχτηκαν στη μάχη των ιδεών.


Ίδρυσαν λέσχες, ινστιτούτα, δεξαμενές σκέψεις, εξέδωσαν άρθρα και βιβλία, έκαναν διαλέξεις και σεμινάρια, ώσπου τελικά πέτυχαν αυτό που φαινόταν ακατόρθωτο: όταν πλέον φάνηκαν τα αδιέξοδα του σοσιαλισμού, ο κόσμος ήταν πλέον έτοιμος να ακούσει το μήνυμά τους.

Στα άρθρα που περιλαμβάνονται σε αυτό το βιβλίο, το αναγνωστικό κοινό θα μπορέσει να βρει κάποιες εξαιρετικά διεισδυτικές ματιές σε αυτή τη συναρπαστική ιστορία, με τα μάτια ενός από τους πρωταγωνιστές της. Και μέσω αυτών δεν θα λάβει μόνο ένα σπουδαίο μάθημα σύγχρονης πολιτικής ιστορίας, αλλά, ακόμα περισσότερο, ένα πολύτιμο μάθημα για τη σημασία της πάλης των ιδεών, τους τρόπους διεξαγωγής της και τη σχέση της με την πρακτική πολιτική.