Το μεγαλύτερο λάθος του Αϊνστάιν

«Αϊνστάιν, σταμάτα να λες στον Θεό τι να κάνει!»
«Είμαι πεπεισμένος ότι Εκείνος δεν παίζει ζάρια με το Σύμπαν».
Οι δύο άντρες είχαν εντελώς διαφορετικές απόψεις – όχι μόνο για το πώς λειτουργούσε το Σύμπαν, αλλά και για τις ικανότητές τους να διακρίνουν τις θείες λειτουργίες του. Μόνο ο ένας τους είχε δίκιο.
Αυτή η πεποίθηση ήταν που απομόνωσε τον τιτάνα της επιστήμης από το συναρπαστικό έργο της νέας γενιάς των κβαντικών φυσικών και κατέστρεψε τη φήμη του. Ο ιδιοφυής Αϊνστάιν θα μπορούσε να αλλάξει τον Κόσμο και πάλι, όμως είχε στυλώσει τα πόδια και κατέπνιγε τη δύναμη της δημιουργικής του διαίσθησης.
Πώς συνέβη αυτό; Πώς η διάνοια φτάνει στο αποκορύφωμά της, πώς μετατρέπεται σε υπεροψία και πώς εξασθενεί; Πώς διαχειριζόμαστε την αποτυχία και τα γηρατειά; Πώς χάνουμε τη συνήθεια της εμπιστοσύνης και πώς μπορούμε να την ανακτήσουμε;
Μια γλαφυρή αφήγηση με εκπληκτικό σασπένς, γεμάτη συναρπαστικά και προκλητικά ανέκδοτα στοιχεία για τον διάσημο φυσικό στον οποίο χρωστάμε τόσα πολλά, αλλά κυρίως για τα πόσα περισσότερα θα είχε πετύχει αν μπορούσε να τιθασεύσει τα υπερβολικά ανθρώπινα ελαττώματά του.
Ο πρώτης τάξεως εκλαϊκευτής της επιστήμης Ντέιβιντ Μποντάνις, συγγραφέας του best seller E=mc2, εντοπίζει το τόξο της πνευματικής ανάπτυξης του Αϊνστάιν σε όλη την επαγγελματική και προσωπική του ζωή, δείχνοντας πώς η ανυπέρβλητη διαίσθησή του αποδείχτηκε η μεγαλύτερη δύναμή του αλλά και η απόλυτη ανατροπή του.
Η μεγαλύτερη ιδιοφυΐα όλων των εποχών, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, στις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του, αγνοήθηκε από τους περισσότερους επιστήμονες, με τις ιδέες του να αντιτίθενται ακόμη και από τους πιο στενούς του φίλους.
Η φαντασία και η αυτοπεποίθηση του Αϊνστάιν τον έκαναν να αποκαλύψει τη δομή του Σύμπαντος, όμως όταν προσπάθησε να κατανοήσει τις νεότερες αποκαλύψεις στον τομέα της κβαντικής μηχανικής, αυτά τα ίδια χαρακτηριστικά υπονόμευσαν την αναζήτησή του για την απόλυτη αλήθεια.