Ο Έλληνας άνθρωπος

... Από την Αθήνα, ως τη Σπάρτη, από την Αρκαδία, τη Θεσσαλία ή την Ήπειρο ώς τις πόλεις της Μικράς Ασίας ή τις αποικίες της Μαύρης Θάλασσας, της Νότιας Ιταλίας και της Σικελίας, θα συναντήσουμε παντού, πίσω από την ετερότητα των συνθηκών, του τρόπου ζωής, των πολιτικών καθεστώτων, έναν και τον αυτό τύπο ανθρώπου; Αυτός ο Έλληνας, λοιπόν, [...] θα είναι εκείνος των αρχαϊκών χρόνων, ο ήρωας των πολέμων, τον οποίο εξύμνησε ο Όμηρος, ή αυτός ο άλλος, από τόσες απόψεις διαφορετικός, τον οποίο ο Αριστοτέλης όρισε τον 4ο π.Χ. αιώνα ως «πολιτικόν ζώον»;
... Το πρόσωπο το οποίο διαγράφεται στη μελέτη αυτή δεν παρουσιάζει τόσο μια ενιαία εικόνα, αλλά έναν έλληνα πολίτη, θρησκευόμενο, στρατιωτικό, διαχειριστή ή υπηρέτη της οικίας, χωρικό, ακροατή, ή θεατή, ενταγμένο μέσα σε χαρακτηριστικές μορφές κοινωνικότητας, ο οποίος ακολουθεί μέχρι την ενηλικίωση μια διαδρομή επιβεβλημένη, [...] για να τελειωθεί ως άνθρωπος, σύμφωνα με το ελληνικό ιδεώδες του ολοκληρωμένου ανθρώπου...

J.P. Vernant