Το φτωχό αγόρι από την Όντενσε

Όλη η ζωή του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν, μέσα απ' αυτό το ιδιαίτερα φροντισμένο και βραβευμένο -για την εικονογράφησή του- βιβλίο, ξεπηδά σαν παραμύθι και συναρπάζει.
Το φτωχό, ιδιόρρυθμο αγόρι από την Όντενσε, που αγαπούσε να ζει στον κόσμο του ονείρου και της φαντασίας, κατάφερε να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του κόσμου.
Σε καιρούς δύσκολους, χωρίς καμιά προσοχή, το ταλαντούχο αγόρι που λάτρευε το θέατρο κατάφερε να παλέψει και να κερδίσει τα όνειρά του.
Έτσι, πριν ακόμη απ' το θάνατό του, έγινε διάσημος και το έργο του λατρεύτηκε απ' όλα τα παιδιά του κόσμου. Γεγονός που συνεχίζει να συμβαίνει μέχρι σήμερα κι απ' ό,τι φαίνεται, το ίδιο θα συνεχίζει να συμβαίνει και στο διηνεκές...





ΚΡΙΤΙΚΗ



Φέτος που γιορτάζονται τα διακόσια χρόνια από τη γέννηση του σπουδαίου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Αντερσεν, κυκλοφορούν αρκετά βιβλία με παραμύθια του αλλά και αρκετές βιογραφίες του. Τα παραμύθια σε νέες, φροντισμένες και έξοχα εικονογραφημένες εκδόσεις, από καλλιτέχνες πασίγνωστους στον κόσμο του παιδικού βιβλίου, οι βιογραφίες ποικίλες, αλλά γενικώς ενδιαφέρουσες, καθώς η ζωή τού Χανς Κρίστιαν Αντερσεν παρουσιάζει εκπλήξεις και αναστατώσεις, ανατροπές και συγκινήσεις. Αλλωστε η γνώση του βίου του, του ψυχισμού του, των συνθηκών που τον διαμόρφωσαν, εκτός της απόλαυσης της ανάγνωσης, θα είναι και σαν μια μικρή ανταπόδοση, σαν να αποτίουμε φόρο τιμής σε έναν δημιουργό που τροφοδότησε τα όνειρα γενεών επί γενεών, που απάλυνε πίκρες, που παρηγόρησε καημούς. Που βοήθησε ώστε η φαντασία σαν το πουλί να φτερουγίσει ελεύθερη πάνω και γύρω από τα εύψυχα και τα ιλαρά, αναζητώντας αυτά που κάνουν τη ζωή ωραιότερη και ανθεκτικότερη. Η παρούσα βιογραφία είναι ίσως η αρτιότερη από όσες διαβάσαμε τελευταίως. Και όχι μόνο λόγω της ακριβούς εξιστόρησης των γεγονότων, του κοινωνικού πλαισίου, των ιστορικών συγκυριών όπου γεννιέται και αναπτύσσεται ο μεγάλος συγγραφέας, όσο διότι στις σελίδες της διακρίναμε αυτό το ιδιαίτερο σπαρτάρισμα, αυτό το ζείδωρο αεράκι που ονομάζεται τέχνη.

Με λίγα λόγια, ο Hjordis Varmer έγραψε ένα θαυμάσιο βιβλίο, με ύφος ξεχωριστό, με γνώση αληθινή και ματιά που στέκει επάνω στον αδικημένο, συχνά και εξουθενωμένο άνθρωπο του λαού, που από μέσα του ξεπήδησαν πνεύματα λαμπερά, στον άνθρωπο όπως τον γνώρισε ο παραμυθάς και αργότερα τον περιέγραψε, όπως λ.χ. ήταν ο πατέρας του ο οποίος, για να εξοικονομόησει λίγα χρήματα για την οικογένειά του, πήγε στρατιώτης στη θέση ενός μοσχαναθρεμμένου νέου, η μάνα του που έτρεχε τον φιλάσθενο μικρούλη της στις λαϊκές γιάτρισσες και μελετούσε τα βότανα, που έπινε μπράντι για να αντέξει το κρύο πάνω από τα σκάφη όπου ξενόπλενε, ο παππούς που στεφάνωνε με λουλούδια το κεφάλι, τα αναγνώσματα που αγαπούσε αλλά δεν απόλαυσε ο φτωχός μπαλωματής, τα παιδιά της γειτονιάς, τα μεταποιημένα ρούχα. Η προφητεία τής ζητιάνας, μια νύχτα αγρύπνιας πλάι στην πηγή. Μια μέρα με τραγούδια στο καπνεργοστάσιο. Οι μαριονέτες του. Η υπέροχη χαρτοκοπτική του. Οι αγάπες του, όλες ανανταπόδοτες. Το δωμάτιο με τα λουλούδια. Οι φίλοι που βέβαια ήρθαν αργά. Αυτά. Αλλά όχι μόνον αυτά. Στιγμές και σπαράγματα μιας ζωής μες στην πόλη. Και στην προσπάθεια να κρατηθούν ακμαία τα όνειρα. Οπως στα παραμύθια. Αλλωστε μήπως και ο κόσμος δεν είναι ένα παραμύθι; Mundus est fabula, κατά τη ρήση του Καρτέσιου.

Τέλος, να υπογραμμίσουμε πόσο πολύ μας άρεσε η εικονογράφηση της Λίλιαν Μπρόγκερ, για την οποία τιμήθηκε με το βραβείο Αντερσεν της Ενωσης Δανών Συγγραφέων.



ΕΛΕΝΗ ΣΑΡΑΝΤΙΤΗ

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 22/04/2005