Η πεταλούδα

Ασφυκτιώντας μέσα στα στενά όρια του γενέθλιου τόπου, ο Πέτρος εγκαταλεί-
πει το σπίτι του παρασυρμένος από μια ωραία και σπάνια πεταλούδα που λεί-
πει από τη συλλογή του. Πάνω στο πάθος του κυνηγιού χάνει τον δρόμο της επι-
στροφής και εμπλέκεται σε ένα ταξίδι που του γνωρίζει τον κόσμο, από το οποίο
όμως μόνο αλώβητος δεν βγαίνει. Στο τέλος της περιπλάνησής του διαπιστώνει
πως ο κόσμος είναι από τη φύση του κακός και η επα φη μαζί του φέρνει την κα-
ταστροφή.
Η Πεταλούδα του Βίλχελμ Μπούς, τελευταίο εκτενές κείμενο του διάσημου
Γερμανού σκιτσογράφου, είναι ένα γοητευτικό όσο και σκληρό παραμύθι για ενη-
λίκους. Σε ένα δεύτερο επίπεδο αποτελεί αλληγορία για το νόημα της ύπαρξης και
του έρωτα, για την κακία και την ιδιοτέλεια που κυβερνούν τον κόσμο, για την από-
πειρα της τέχνης και της σκέψης να προσεγγίσουν το ασύλληπτο.

« Ανέμελος ο Πέτρος ξεστρατίζει όλο και πιο μακριά από το χωριουδάκι του [...]. Καθ’
οδόν συναν τα, μεταξύ άλλων, γυρολόγους, καμπούρηδες και κλέφτες· φίδια που οσμίζονται το χρυσάφι και σαλιγκάρια που σέρνονται πιο αργά απ’ ο,τι αλλού στην πλάση· μια σαγηνευτική μάγισσα που τον μεταμορφώνει σε σκύλο (κι αυτός αντλεί μεγάλη ηδονή από την υποταγή του). Συγχρόνως συμμετέχει, συνήθως άθελά του, σε γκροτέσκες φάρσες. [...] Κάποτε ο Πέτρος επιστρέφει στον γενέθλιο τόπο, γέρος κι ακρωτηριασμένος, κι ο κύκλος της περι πλάνησης κλείνει μα δίχως χειροπιαστό καταστάλαγμα καμιάς λογής.
Όσο για εκείνη την πε ταλούδα που έθεσε σε κίνηση την όλη πλάνη — αυτή παρέμεινε
άπιαστη κι ανέγγιχτη ακόμη (παρεκτός αν είσαι κανένα μαυροπούλι), όπως κατά κανόνα μένει κι η ζωή μας καθώς τη ζούμε.»
ΝΙΚΗΤΑΣ ΣΙΝΙΟΣΟΓΛΟΥ