Η αυτοκρατορία του Ερντογάν

Σταδιακά από το 2003, ο αυταρχικός Τούρκος ηγέτης Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προσπαθεί να καταστήσει τη χώρα μεγάλη δύναμη, στην παράδοση παλαιότερων ηγετών όπως οι Οθωμανοί Σουλτάνοι και ο Ατατούρκ, ο θεμελιωτής της σύγχρονης Τουρκίας. Σε αυτό το βιβλίο, ο κορυφαίος αναλυτής Soner Cagaptay, συγγραφέας του Ο Νέος Σουλτάνος –η πρώτη βιογραφία του Προέδρου Ερντογάν– μάς προσφέρει μια αριστοτεχνική επισκόπηση των πολιτικών ισχύος στη Μέση Ανατολή και της θέσης της Τουρκίας.

Ο Ερντογάν έχει επιλέξει ένα ανορθόδοξο μοντέλο σε ό,τι αφορά στην πρόσφατη τουρκική ιστορική διαδρομή. Προσπαθεί να καταστήσει τη χώρα μια αυτόνομη δύναμη στη Μέση Ανατολή. Με αυτή του την επιδίωξη έχει αποστασιοποιηθεί από τις παραδοσιακές Δυτικές συμμαχίες της Τουρκίας, όπως οι ΗΠΑ, και έχει υιοθετήσει ένα αυτοκρατορικό μοτίβο και στυλ στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής με στόχο να αποκαταστήσει την Τουρκία της Οθωμανικής εποχής με την επιρροή της να εκτείνεται στην Αραβική Μέση Ανατολή και στα Βαλκάνια.

Σήμερα, πέρα από την εσωτερική καταστολή και τη συρρίκνωση των πολιτικών ελευθεριών και την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το ύφος της άσκησης εξουσίας από τον Ερντογάν έχει ως αποτέλεσμα η χώρα να βρεθεί σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Η Άγκυρα δεν έχει σχεδόν κανένα φίλο στη Μέση Ανατολή, ενώ αντιμετωπίζει απειλές από παραδοσιακούς ανταγωνιστές. Επιπλέον, η Τουρκία δεν μπορεί να βασιστεί στην υποστήριξη των παραδοσιακών Δυτικών συμμάχων της. Είναι σε θέση ο Ερντογάν να προσφέρει ασφάλεια στην Τουρκία; Ποιοι είναι οι κίνδυνοι για αυτόν και την Τουρκία; Πώς μπορεί η Τουρκία να εξελιχθεί όντως σε μεγάλη δύναμη, εκπληρώνοντας το όνειρο πολλών Τούρκων, των σουλτάνων, του Ατατούρκ και του ίδιου του Ερντογάν;