Αγαπημένη μου αδελφή

Το «Αγαπημένη μου αδερφή», δεν είναι αυτό που φαίνεται. Σίγουρα όχι. Αν νομίζετε ότι μέσα στις σελίδες του και στα γράμματα που ανταλλάσσουν οι δύο αδερφές, θα βρείτε μόνο γλυκές αναμνήσεις, σπαραξικάρδιες θύμισες και σπαρταριστά νέα, πλανάστε πλάνην οικτρά.
Δύο αδερφές , μεσήλικες πια, δύο διαφορετικές προσωπικότητες , με χαρακτήρες που ο χρόνος έχει σμιλέψει για τα καλά, με ζωές ακουμπισμένες άλλοτε στα μαλακά, άλλοτε στην απόλυτη αφάνεια, άλλοτε σε κακοτράχαλα σοκάκια και σε αχόρταγα θυσιαστήρια, επικοινωνούν μεταξύ τους μετά από πολλά χρόνια, μέσω αλληλογραφίας.
Η ρουτινιάρικη καθημερινότητα τους, σκαλώνει σε μισόλογα και ηθελημένες ασάφειες, ενώ ένα μικρό, αδιόρατο δαχτυλάκι πεισμωμένο από το ατέλειωτο κρυφτούλι, ξύνει με επιμονή τις λέξεις , τις φράσεις για να αποκαλύψει στα μάτια του ανυποψίαστου αναγνώστη μια ζοφερή πραγματικότητα κι ένα συνταρακτικό παρελθόν που μόνο το μεγαλείο του πρώτου φιλιού μπορεί να το περιφρονήσει.
Οι δύο αδερφές δεν αστειεύονται. Στέκουν με την πλάτη στητή μπροστά στο χαρτί και σκιτσάρουν αριστοτεχνικά τη μιζέρια της επαρχίας και τη σαπίλα της πατριαρχίας.