Η τέχνη του να γίνεσαι βαρετός με τις ταξιδιωτικές σου αφηγήσεις

Κάθε χρόνο περισσότεροι από 700 εκατομμύρια τουρίστες διασχίζουν τον κόσμο. Το 2010 θα έχουν γίνει ένα δισεκατομμύριο αυτοί που θα μας ζαλίζουν με τις ταξιδιωτικές τους αφηγήσεις.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

ΚΡΙΤΙΚΗ



Δεν έχει ξαναγραφτεί, νομίζουμε, βιβλίο τόσο βιτριολικό για το ταξίδι και τους ταξιδιώτες όσο εκείνο του Ντεμπυρό. Και αυτό γιατί ο συγγραφέας, ο οποίος κερδίζει τη ζωή του ταξιδεύοντας και γράφοντας για λογαριασμό των «Citizen Κ» και «Les Echos», θεωρεί έγκλημα καθοσιώσεως να παινεύεται κανείς για τα ταξιδιωτικά του επιτεύγματα, και γι' αυτό προτάσσει στο βιβλίο του την άκρως ειρωνική ρήση του Ζυλ Ρενάρ «Οσοι έκαναν τον γύρο του κόσμου έχουν τη δυνατότητα να μιλάνε ένα τέταρτο της ώρας περισσότερο». Και αληθινά, σήμερα που τα ταξίδια ακόμη και στην τελευταία εσχατιά της Γης έχουν γίνει τόσο εύκολα, ποιος δικαιούται να κομπάζει για τους εξωτικούς προορισμούς που έχει επισκεφθεί; «Να ταξιδεύει κανείς» λέει ο Ντεμπυρό «δεν είναι πλέον ακριβώς ούτε προνόμιο ούτε ηρωική πράξη. Ωστόσο πάντα κάποιο μικρόφωνο θα βρεθεί για να συλλέξει τις τερατολογίες του μπακαλόγατου με το πεντάτσεπο μπουφάν. Υπερβολική δόση από διηγήσεις, είτε στη δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή, είναι κάτι που προσφέρεται για εντυπωσιακά νούμερα ψευτοπαλικαριάς και ηθικολογίας. Από το νεαρό ζευγάρι που προτίμησε αντί για δώρα γάμου έναν γύρο του κόσμου ως τον Πάντσο Βίγια της σάλσα με το αμάνικο μπλουζάκι που τραγουδάει το κύκνειο άσμα της νοτιοαμερικάνικης εκστρατείας του, το μαρτύριο της ταξιδιωτικής αφήγησης εμφανίζει τεράστια γκάμα. Το καινούργιο παιχνιδάκι είναι η επινόηση κάποιου ειδικού ενδιαφέροντος ως άλλοθι ώστε να μη θεωρείσαι απλός τουρίστας». Ωστόσο, αποφαίνεται ο συγγραφέας, ο ψευτοεξερευνητής που καμαρώνει στον καθρέφτη με όλα του τα φτερά είναι χίλιες φορές πιο επικίνδυνος από τον κοινό τουρίστα με το χαμηλό προφίλ.

Ο Ντεμπυρό μπαίνει κατευθείαν στο ψητό μοιράζοντας αριστερά και δεξιά συμβουλές. Στο αεροπλάνο της επιστροφής ανακεφαλαιώστε τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες του ταξιδιού σας και χρησιμοποιήστε τον διπλανό σας σαν πειραματόζωο. Ετσι θα είστε σίγουροι τι υποδοχή θα τύχουν οι ιστορίες σας πίσω στην πατρίδα. Προτού ακόμη το αεροπλάνο αγγίξει τον διάδρομο προσγείωσης αρχίστε να βομβαρδίζετε γνωστούς και φίλους αναγγέλλοντας θριαμβευτικά την άφιξή σας με το κινητό και το ίδιο εκείνο βράδυ διοργανώστε ένα πάρτι για να εξασφαλίσετε ζωντανό κοινό και να αφηγηθείτε τα όσα θαυμαστά σάς συνέβησαν στους τροπικούς. Αν προσπαθήσουν να προφασιστούν κώλυμα, δελεάστε τους με πλούσια δώρα. Από 'κεί και πέρα θα έχετε όλον τον χρόνο να βελτιώσετε τη διήγησή σας, προσαρμόζοντάς τη στις απαιτήσεις του καθενός, είτε είναι κάποιος γνωστός που συναντάτε στον δρόμο είτε οι συνάδελφοί σας στο γραφείο. Οσο πιο συχνά διηγείστε το ταξίδι σας τόσο πιο δεμένη θα φαντάζει η αφήγηση. Με τον καιρό ο λόγος σας θα οργανωθεί τόσο καλά, ώστε η συγκίνηση του εμβρόντητου κοινού σας θα αναδυθεί σε όλο της το μεγαλείο. Φροντίστε ωστόσο να παίρνετε και καμιά ανάσα πού και πού. Ηγουν, να αφήνετε μερικά κενά για τις αντιδράσεις του ακροατηρίου σας. Για λόγους ευγενείας, κάθε φορά που ένας καινούργιος ακροατής εμφανίζεται στην ομήγυρη, ξαναπιάστε την αφήγηση από την αρχή. Ετσι αυτοί που δεν έφτασαν πρώτοι θα μπορέσουν να ξανακούσουν τα κομμάτια στα οποία δεν είχαν δώσει τη δέουσα προσοχή.

Μη φοβηθείτε να εκδηλώσετε τη μεγαλομανία σας και αρχίστε να μιλάτε για ένα ταξίδι σας προτού κάποιος σας το ζητήσει. Αλλωστε δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα το κάνει. Δώστε έμφαση στις φωτογραφίες. Η αφεντιά σας πάνω σε ελέφαντα, κάτω από το νερό, ή με ύφος βλοσυρό βγαίνοντας από μια μογγολική γιούρτη (αντίσκηνο) είναι κάτι που σίγουρα δεν θα περάσει απαρατήρητο. Ενσωματώστε στο blog σας ηχητικά εφέ από την οδύσσειά σας: κραυγές ζώων, θορύβους βημάτων μέσα στο παρθένο τροπικό δάσος, διαλογισμούς σαμάνων, τσουγκρίσματα από κύπελλα μπίρας ή καταπτώσεις βατραχοβούβαλων. Ανακαλύψτε ρηξικέλευθους τρόπους ταξιδιού: διάβαση της ερήμου Τενερέ με σκέιτμπορντ ή τον γύρο του κόσμου με θεριζοαλωνιστική μηχανή. Και ζαλίστε το ακροατήριό σας με ηχηρές και βαρύγδουπες ονομασίες, από τις οποίες δεν θα μπορέσουν να συνέλθουν ποτέ: Γη του Πυρός, Μάτσου Πίτσου, Μάτο Γκρόσο, Μπορομπουντούρ. Ωστόσο αποφύγετε όπως ο Διάβολος το λιβάνι να αναφερθείτε σε παραλειπόμενα όπως εκείνο με τους αστυνομικούς-μαϊμούδες στους οποίους δώσατε τον κωδικό της πιστωτικής σας κάρτας αμέσως μόλις φτάσατε στην Μπογκοτά της Κολομβίας, ή ότι σας πήραν σχεδόν όλα σας τα λεφτά κάτι αλήτες που σας στρίμωξαν σε μια σκοτεινή γωνία του Μανάους. Κάτι τέτοιες λεπτομέρειες θα μπορούσαν να τινάξουν στον αέρα το image του «ψαγμένου» και με άποψη κοσμογυριστή που με τόσο κόπο οικοδομούσατε όλα αυτά τα χρόνια.



ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗΣ

Το ΒΗΜΑ, 09/09/2007