Ξανθίππου 5

Η Αννούλα γεννήθηκε το 1930. Ζει με τους γονείς της και τα δύο μεγαλύτρα αδέρφια της στη Δεξαμενή, μια συνοικία στην Αθήνα. Στο σπίτι τους δεν έχουν τηλέφωνο, ραδιόφωνο, ηλεκτρικό ψυγείο, τηλεόραση...Μαγειρεύουν με φωταέριο, βάζουν τα τρόφιμά τους στο «φανάρι», που κρέμεται σαν κλουβί από το ταβάνι της κουζίνας, κι η μαμά της πλένει τα ρούχα στη σκάφη.[...]





ΚΡΙΤΙΚΗ



Μικρές αυτοβιογραφικές ιστορίες που περιγράφουν σε πρώτο πρόσωπο τα παιδικά χρόνια της συγγραφέως και αφηγήτριας Αννας Δεϊμέζη στη Δεξαμενή, αναπλάθοντας μέσα από τη ματιά ενός παιδιού την Αθήνα της δεκαετίας του '30. Και μαζί το τοπίο μιας ολόκληρης εποχής: τα σπίτια με τις αυλές, το φωταέριο, το ψυγείο του πάγου, τα παιχνίδια στον δρόμο, τα μπάνια στο Φάληρο, το σινεάκ, οι πάνινες κούκλες, οι σοκολάτες «γκλόριες». Διατηρώντας την ισορροπία ανάμεσα στο παιδικό βίωμα και στη νοσταλγία του ενηλίκου, η Αννα Δεϊμέζη, δασκάλα για 38 χρόνια στο δημοτικό, οδηγεί τους μικρούς μαθητές της τάξης της στη γειτονιά των παιδικών της χρόνων. Με τρυφερό αφηγηματικό βλέμμα και πλήθος κατατοπιστικές λεπτομέρειες. Το βιβλίο, που είχε πρωτοκυκλοφορήσει το 1991, επανεκδίδεται εδώ με τη λιτή και εύγλωττη εικονογράφηση του Παντελή Καλιότσου, ενώ οι νεαροί αναγνώστες μπορούν να διαβάσουν και τη συνέχεια, Τα Γκρίζα Χρόνια (Πατάκης), στα οποία η Αννα Δεϊμέζη περιγράφει την Αθήνα της Κατοχής.

(από 9 ως 13 χρόνων)





Κατερίνα Δουζένη

ΤΟ ΒΗΜΑ, 04-07-1999