Ατομική και συλλογική προστασία των καταναλωτών από την έλλειψη ουσιαστικής διαπραγμάτευσης

Η δυνατότητα δικαστικού ελέγχου των γενικών όρων συναλλαγών και των λοιπών όρων των καταναλωτικών συμβάσεων που «δεν αποτέλεσαν αντικείμενο ατομικής διαπραγμάτευσης» αποτελεί μια πρακτικά σημαντική και δογματικά ενδιαφέρουσα πτυχή του Ιδιωτικού Δικαίου. Η νομολογιακή εφαρμογή του άρθρου 2 του Ν. 2251/1994, επεκτάθηκε σε πληθώρα ζητημάτων καλύπτοντας το σύνολο των διατάξεων του εν λόγω άρθρου και αναδεικνύοντας νέα ερμηνευτικά προβλήματα.


Το παρόν έργο αποτελεί μια συστηματική προσπάθεια ερμηνευτικής παρουσίασης του συνόλου των διατάξεων του άρθρου 2 καθώς και των σχετικών με τη συλλογική αγωγή διατάξεων του άρθρου 10 του Ν. 2251/1994, όπως αυτές έχουν πλέον διαμορφωθεί (§§1-10 του παρόντος). Σε ένα δεύτερο μέρος (§§ 11-15 του παρόντος) επιχειρείται η παρουσίαση της πληθωρικής εξέλιξης της νομολογίας, ιδίως σε πεδία συναλλαγών που εμφανίζουν έντονα το πρόβλημα των καταχρηστικών όρων. Εκεί επιδιώκεται και η κατάταξη των σχετικών όρων σε επιμέρους θεματικές. Ταυτόχρονα καταβάλλεται προσπάθεια για τη διαπίστωση της διαλεκτικής αλληλουχίας μεταξύ της ατομικής και της συλλογικής προστασίας των καταναλωτών από τη μεθοδευμένη συμβατική αδικία.


Τέλος, επιδίωξη του έργου αποτελεί η ανάδειξη και της κοινοτικής παραμέτρου, νομοθετικής και νομολογιακής, όχι μόνο για τη σχετική με τις καταχρηστικές ρήτρες Οδηγία 93/13 αλλά και για την Οδηγία 98/27 «περί των αγωγών παραλείψεως στον τομέα της προστασίας των συμφερόντων των καταναλωτών», καθώς και για την υπό αναθεώρηση Οδηγία 87/102 για την «καταναλωτική πίστη».


Στόχος του όλου έργου είναι να δώσει στον εφαρμοστή του δικαίου τη δυνατότητα ευχερούς προσέγγισης των ποικίλων σχετικών ζητημάτων που απασχολούν τη δικαιοδοτική πράξη.

(από τον πρόλογο του βιβλίου)
(Από τον εκδότη)