Εφαρμογές Δικαίου Κτηματολογίου

Η νομοθετική έκρηξη στο πεδίο του κτηματολογικού δικαίου έχει πυροδοτήσει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα νομολογιακή πραγματικότητα. Τόσο ο Άρειος Πάγος, όσο και τα δικαστήρια της ουσίας καλούνται να αντιμετωπίσουν μια σειρά ζητημάτων κτηματολογικού δικαίου, τα οποία ανακύπτουν αφενός κατά το στάδιο της κτηματογράφησης και αφετέρου μετά την έναρξη ισχύος του κτηματολογίου στις κτηματογραφημένες περιοχές. Πολλές, όμως, από τις ανωτέρω, εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, αποφάσεις είναι αδημοσίευτες (στον έντυπο ή ηλεκτρονική νομικό τύπο) και συμπεριλήφθηκαν σε αυτό, τον τρίτο, τόμο της Βιβλιοθήκης Δικαίου Κτηματολογίου για να είναι προσβάσιμες, μαζί με τις δημοσιευμένες, στο νομικό κοινό. Το ανωτέρω πλούσιο νομολογιακό υλικό σταχυολογείται σε θεματικές ενότητες για τη διευκόλυνση του αναγνώστη, προκειμένου να εντοπίζει τις λύσεις που ήδη προώθησε η νομολογία στα σημαντικότερα ζητήματα που ανέκυψαν (γι’ αυτό και στο τέλος της συλλογής απαντά αναλυτικό λημματικό ευρετήριο).

Έτσι, στο πρώτο κεφάλαιο παρατίθεται η νομολογία που αφορά σε ζητήματα κτηματογράφησης, ενώ στο δεύτερο και τρίτο κεφάλαιο αντιστοίχως παρατίθενται αποφάσεις που έκριναν αγωγή του άρθρου 6 § 2 ν. 2664/1998 για τη διόρθωση ανακριβούς πρώτης εγγραφής και διορθωτική αίτηση του άρθρου 6 § 3 ν. 2664/1998, όταν η εγγραφή αφορά σε ακίνητο «άγνωστου ιδιοκτήτη», που αποτελούν και τη μερίδα του λέοντος στη μέχρι σήμερα νομολογιακή πραγματικότητα. Το αμέσως επόμενο, δηλαδή το τέταρτο, κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στις αποφάσεις που έκριναν ζητήματα αποκατάστασης ανακρίβειας μεταγενέστερων εγγραφών, κατ’ άρθρο 13 ν. 2664/1998 (που στο διάβα του χρόνου θα αποτελέσουν το κύριο πεδίο εφαρμογής της κτηματολογικής νομοθεσίας), με το πέμπτο κεφάλαιο να επικεντρώνεται σε ζητήματα διόρθωσης πρόδηλων σφαλμάτων. Το έκτο κεφάλαιο αυτού εστιάζει στις δίκες αντιρρήσεων κατά αρνήσεων προϊσταμένων κτηματολογικών γραφείων να καταχωρίσουν πράξεις, που ενόψει του κατ’ άρθρου 16 ν. 2664/1998 ελέγχου νομιμότητας αύξησε κατακόρυφα τις αποφάσεις της προϊσχύσασας νομοθεσίας, του άρθρου, δηλαδή, 791 ΚΠολΔ για αρνήσεις υποθηκοφυλάκων, νηολόγων ή της υπηρεσίας πολιτικής αεροπορίας είτε να ενεργήσουν τη ζητούμενη καταχώριση αναφορικά με τη διάπλαση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο, πλοίο ή αεροσκάφος ή σχετικά με την κατάσχεσή τους ή τη διεκδίκηση ακινήτου, είτε να χορηγήσουν το αντίγραφο, την περίληψη ή το πιστοποιητικό που ζητήθηκε. Last but not least, το έβδομο και τελευταίο κεφάλαιο αφιερώνεται στην πρόσφατη νομολογία του Αρείου Πάγου και του Εφετείου Δωδεκανήσου, ενώ προτάσσονται αποφάσεις σταθμοί της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, σε ζητήματα εφαρμογής των διατάξεων του Κτηματολογικού Κανονισμού Δωδεκανήσου, που ήδη μετρά 85 έτη εφαρμογής (1929-2014), με τις νομολογιακές λύσεις να αποδεικνύονται χρήσιμες και για τις ρυθμίσεις του Εθνικού Κτηματολογίου.