10 και μία δεκαετίες πολιτικών διαιρέσεων SET (1ο-6ο τεύχος )

Η δεκαετία του 1910. Εθνικός Διχασμός
Η δεκαετία του 1920. Η δημοκρατία των στρατοκρατών και των προσφύγων
Η δεκαετία του 1930. Η μη βιώσιμη δημοκρατία
Η δεκαετία του 1940. Η αδύνατη συνύπαρξη
Η δεκαετία του 1950. Η ασθμαίνουσα δημοκρατία
Η δεκαετία του 1960. Η "σύντομη" δεκαετία. Από το όνειρο στον εφιάλτη (ή ο Γεώργιος Παπανδρέου ως διαιρετική τομή)


Στην παρούσα σειρά μελετών του ο καθηγητής Θανάσης Διαμαντόπουλος ερμηνεύει και αναλύει τις διαιρετικές τομές που σφράγισαν και διαπέρασαν την πολιτική ζωή της χώρας.
Το 1ο τεύχος θέτει στη διάθεση των αναγνωστών την κρίσιμη δεκαετία του 1910 που σφραγίστηκε από την καταλυτική και κυρίαρχη παρουσία του Ελευθερίου Βενιζέλου, την ανορθωτική ώθηση που έδωσε στην ελληνική κοινωνία και την κοινωνικοπολιτική πόλωση που προκάλεσε, που μετεξελίχθηκε στη συνέχεια σε Εθνικό Διχασμό.
Το 2ο τεύχος καταπιάνεται με την δεκαετία του 1920. Η δεκαετία αυτή σφραγίστηκε από δύο εκθρονίσεις, μία Μεταπολίτευση που πραγματοποιήθηκε με ελάχιστα δημοκρατικές μεθοδεύσεις, αρκετά στρατιωτικά κινήματα, την εγκαθίδρυση και την ανατροπή μιας (πρωσοποπαγούς) δικτατορίας, την περαιτέρω "ομαλοποίηση" της παρεμβατικότητας των "σπαθοφόρων" ένστολων στην πολιτική ζωή, την εγκάρσια διαίρεση των δύο ιστορικών αντιπάλων του Διχασμού ανάμεσα στην "ορθόδοξη" εκδοχή τους (εκφραζόμενη από το Κόμμα των Φιλελεύθερων και το Λαϊκό Κόμμα αντίστοιχα), τις αποκλίνουσες εκφάνσεις τους, κοκ.
Με το 3ο τεύχος ο Διαμαντόπουλος μελετάει την δεκαετία του 1930, η οποία σε μεγάλο βαθμό προδιέγραψε και τις μετέπειτα εξελίξεις. Από το ξεκίνημα της φάνηκε πως η προσπάθεια, η οποία είχε γίνει το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1920, για επούλωση των τραυμάτων του Εθνικού Διχασμού θα έμενε χωρίς αποτέλεσμα. Η σύγκρουση βενιζελικών και αντιβενιζελικών θα ξαναέβρισκε την παλιά ακραία βιαιότητά της, παρά την προσέγγιση που εννοούσε η κοινή αντίληψη του κομμουνιστικού κινδύνου.
Στο 4ο τεύχος μελετάει τη δεκαετία του 1940, η οποία ασφαλώς και έχει μείνει στο συλλογικό ιστορικό ασυνείδητο των Ελλήνων ως η δεκαετία της μεγάλης αδελφοκτόνου ανθρωποσφαγής.
Στο 5ο η δεκαετία του 1950 που ξεκίνησε με εύθραυστα κυβερνητικά σχήματα, αλλά κατεγράφη ως περίοδος σχετικής πολιτικής σταθερότητας στο μεγαλύτερο μέρος της... Αρχικά σφραγίστηκε από μια απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος, αλλά τέλειωσε με μια αίσθηση σχετικά εμπεδωμένης πολιτικής ομαλότητας (χωρίς βέβαια να έχουν εκλείψει τα θεσμικά και ψυχολογικά αποτυπώματα του αιματηρού Εμφύλιου στη δημόσια ζωή της χώρας)...
Τέλος στο 6ο τεύχος - η "σύντομη" δεκαετία του 1960. Μια χώρα η οποία, λίγο παραπάνω από μια δεκαετία μετά τη λήξη ενός πολυαίμακτου εμφύλιου, νόμιζε πως είχε κατακτήσει ένα επίπεδο πολιτικής κανονικότητας τέτοιο, ώστε να είναι δυνατή η ομαλή κυβερνητική εναλλαγή, σύντομα διαπίστωσε πως τίποτε δεν ήταν δεδομένο...