Διδακτική της νεοελληνικής γλώσσας

Την τελευταία εικοσαετία η γλωσσική διδασκαλία έχει και στη χώρα µας επαναπροσδιορίσει τους στόχους της σε µια προσπάθεια συγχρονισµού µε τις τεράστιες κοινωνικές αλλαγές και, συνακόλουθα, µε τις αλλαγές στα είδη των γραπτών, προφορικών και ψηφιακών κειµένων. Στις ισχύουσες προσεγγίσεις, ιδίως από το 2011 και µετά, παρατηρείται µια σαφής µετακίνηση από την πρόταση στο κείµενο, µε εστίαση στον τρόπο µε τον οποίο αυτό λειτουργεί µέσα σε συγκεκριµένα κοινωνικοπολιτισµικά περιβάλλοντα. Παράλληλα, δίνεται έµφαση στη συνεργατική µάθηση και σε βιωµατικές / διερευνητικές µεθόδους διδασκαλίας.

Σε αυτό το πλαίσιο ο τόµος φιλοξενεί κείµενα πρωτότυπων και δηµιουργικών προτάσεων διδασκαλίας για όλες τις τάξεις Γυµνασίου και Λυκείου. Οι προτάσεις αυτές αποβλέπουν στην ενίσχυση της δηµιουργικότητας των µαθητών µέσα από την επαφή τους µε ποικίλες συγγραφικές πρακτικές.

Προηγείται ένα Θεωρητικό Μέρος, όπου αναλύεται πληθώρα σύγχρονων µεθόδων και τεχνικών διδασκαλίας στις οποίες βασίζονται οι διδακτικές προτάσεις που περιέχει ο τόµος. Αρκετές από αυτές αξιοποιούν τις Νέες Τεχνολογίες, χωρίς όµως να προϋποθέτουν ιδιαίτερη εξοικείωση του φιλολόγου µε αυτές. Οι προσεγγίσεις έχουν υποστηρικτικό χαρακτήρα στη διδασκαλία, δεν µπορούν, ωστόσο, να υποκαταστήσουν τη φαντασία, τη δηµιουργικότητα και το µεράκι του εκπαιδευτικού. Ας µην ξεχνάµε ότι η γλώσσα είναι ενέργεια πνευµατική, επικοινωνιακή και κοινωνική, που σηµαίνει ότι θα πρέπει να διδάσκεται ενεργητικά, συνεργατικά, σε συνάρτηση µε ό,τι συµβαίνει γύρω µας και – πάνω απ’ όλα – δηµιουργικά.