0
Your Καλαθι
Ντιαλιθ ιμ Χριστάκη
Διηγήματα
Περιγραφή
Μάτια λεπίδια, που κομμάτιαζαν το νεκρό κορμάκι, τα κατουρημένα πόδια της. Μερικοί άρχιζαν να βάζουν χέρι... Όλα γύρω της πάγος, νεκρά, ερημιά. Ανοιξε τα χέρια να πιάσει τη μουσική. Να πιάσει κοτσύφια, νερόλακκους, θυμιατά και μανούσια, μολυβένια σύννεφα και στρακαστρούκες της Λαμπρής, πλαγίτσες, κουτσουπιές, κηδείες, τριφύλλια, μελίσσια και βασιλικούς. Στο βουνό, μάνιτσα. Βουνά, βουνά, φωνούλες του χιονιού -αρέντα, μωρή Μηλιά, αρέντα, κόρη μου- χαμένες στην αντάρα της ψυχής της, πριν τα φώτα της πόλης. Μόνο μια στιγμή. Αμέσως κατόπι άρχισε να ανεβοκατεβάζει τα χέρια της σπαθιά, ανάμεσα στα μπούτια, στη χειρονομία που κάνουν οι άντρες, όταν λεν "στα σρχίδια μου". "Να, να! Να, πούστηδες", κραύγαζε μανιασμένη στον κλοιό, με τις σταχτιές και ωχρές φιγούρες. Τους έγραψαν οι εφημερίδες την άλλη μέρα.
Κριτικές
29/10/2017, 12:53