Μεσαίωνας Ελληνικός και Δυτικός

Τρίτη έκδοση ενός βιβλίου που έχει σταθεί αφορμή πολλών συζητήσεων και όπως έχει γραφτεί, "είναι βιβλίο που μας άνοιξε τα μάτια σε πολλά". Δεν είναι βιβλίο ιστορίας, αλλά δοκίμιο πάνω σε βασικές έννοιες που δεσπόζουν στη νεώτερη σκέψη, μια προσπάθεια να ανιχνευθεί το πώς έγιναν κοινή συνείδηση ορισμένες έννοιες και διακρίσεις. Ο συγγραφέας απαντά στα ερωτήματα όπως: πώς και ποιοί όρισαν τη διαφορά ανάμεσα σε ανατολικό και δυτικό κόσμο, γιατί η Ελλάδα ανήκει στην Ανατολή και όχι στην Δύση, ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στην ελληνική μεσαιωνική και στην αντίστοιχη δυτική σκέψη, τι είναι εκκοσμίκευση και πότε εμφανίζεται, πότε και γιατί έγινε η διάκριση ανάμεσα σε ευρωπαϊκό Βορρά και Νότο, γιατί οι μεσαιωνικοί Δυτικοί διάβαζαν αρχαίους Έλληνες, είναι αλήθεια ότι οι Δυτικοί έμαθαν τους αρχαίους μέσω αραβικών μεταφράσεων; είναι αλήθεια ότι οι Άραβες έσωσαν τους αρχαίους Έλληνες από την εξαφάνιση; Μερικά ερωτήματα που θέτει ο συγγραφέας είναι "αιρετικά"; γιατί οι Βενετοί και οι Γενουάτες είχαν συνοικίες στην Κωνσταντινούπολη και όχι οι Κωνσταντινουπολίτες στη Βενετία; Σημαντική είναι η συμβολή του συγγραφέα στην παρουσίαση του ρόλου της τεχνολογίας στη διαμόρφωση της Ευρώπης.





Η προφητεία του Νώε ως προορισμός της ιστορίας. Η γένεση της οικουμένης. Ο πλατωνικός «Τίμαιος» και τα σημεία του οικουμενικού ορίζοντος. Ο εξελληνισμός της Ανατολής και ο εξανατολισμός της Ελλάδος. Το σχίσμα της οικουμένης σε ελληνόφωνη και λατινόφωνη. Η εκκοσμίκευση του ρωμαιοκαθολικισμού. Το τέλος της οικουμένης επί Ηρακλείου. Η μετάθεση του οικουμενικού κέντρου ισχύος προς βορράν. [...]

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου