Χανς 4. Οι μονομάχοι

Στο τόπο της εξορίας, το Μαύρο βουνό επικρατεί ειρήνη η οποία διακόπτεται από ενα προδότη σταλμένο από το Βάλσαρυ, τον Ραμόζ. Σύντομα όμως και άλλοι εξόριστοι προστίθενται στο πληθυσμό του Μαύρου βουνού έχοντας σαν στόχο να οδηγήσουν τον Χανς και τους Ξαναγιέν πίσω στη πόλη. Ο Βάλσαρυ μαθαίνει εν τω μεταξύ από ένα συλληφθέντα κατάσκοπο ότι η βασίλισσα Αρντέλια ετοιμάζει επίθεση στη πόλη, αλλά αισθάνεται ανίκανος να εμφυσήσει στο λαό της πόλης το απαραίτητο πολεμικό μένος και σχεδιάζει κάτι που μόνος αυτός, θα μπορούσε να σκαρώσει: μια εξομοίωση - παράσταση της μάχης της πόλης κατά των αρντελιανών. Έτσι υπόδουλοι του Βάλσαρυ οι εξόριστοι, χτίζουν μια αρένα για το θέαμα πού οι ίδιο θα είναι οι ηθοποιοί - θύματα με αντιπάλους άλλους συλληφθέντες αρντελιανούς. Επειδή όμως το καλό θέαμα θέλει και πολλούς ηθοποιούς ο Βάλσαρυ συλλαμβάνει αθώους πολίτες πού θα σφαγιαστούν για την τέρψη του θεάματος. Η εικόνα όμως στο μελλοντοσκόπιο δεν φαίνεται να αλλάζει.

Η μεγάλη μέρα φθάνει και ο Χανς καταφέρνει, μετά από μιά λυσαλέα μάχη να βγεί νικητής. Ο λαός εξοργισμένος από το θέαμα της σφαγής αθώων συμπολιτών ξεσηκώνεται και ανακυρήσει αρχηγό της πόλης τον Χανς. Ο Βάλσαρυ όμως κατορθώνει να διαφύγει και ο Χανς προτρέπει το λαό να μείνει ενωμένος για την επόμενη μάχη πού έρχεται κατά της βασίλισας Αρντέλιας...