Εις Gul Bahce Σμύρνης

Η προσωπική ζωή αλλά και τα ιστορικά γεγονότα των αρχών του περασμένου αιώνα που σημάδεψαν την Ελληνισμό περνούν μέσα από τα απομνημονεύματα του Μικρασιάτη δάσκαλου Χαράλαμπου Τσιμπογιάννη (1887-1962) τα οποία περικλείονται στο βιβλίο "Εις Gul Bahce Σμύρνης" της δισέγγονής του, Ελένης Αρμάου.
Πρόκειται για το χειρόγραφο του προπάππου της που βρήκε κατά τύχη και το οποίο αποτελεί μια αυθεντική μαρτυρία για το Μικρασιατικό Ελληνισμό μέσα από τα μάτια ενός πρόσφυγα που αρχίζει να ξεδιπλώνει το κουβάρι της διδασκαλικής του καριέρας παράλληλα με το κουβάρι των ιστορικών γεγονότων που έχουν σχέση με τον Ελληνισμό.
Δηλαδή, μετά το 1907 που διορίζεται δάσκαλος στα Βουρλά αρχίζει μια περίπου παράλληλη πορεία με τα γεγονότα στη Μικρά Ασία. Ο δάσκαλος περιγράφει με εντελώς λιτό και μακρυγιαννικό λόγο όλα όσα συμβαίνουν γύρω απ' αυτόν. Το πράγμα αρχίζει να γίνεται πιο έντονο και ουσιαστικό μετά τα γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής, δηλαδή μετά τον Αύγουστο του '22 μέχρι να φτάσει στην Κρήτη όπου έχουμε μια συνέχεια αλλιώτικης μορφής, όλα αυτά σε μια αφηγηματική διάσταση πολύ άνετη και ποιητική αλλά σε αναγκάζει να το ξαναδιαβάσεις.

Ένα σπάνιο ντοκουμέντο εποχής που αφορά στην αυτοβιογραφία του, από τη γέννησή του, τα δύσκολα χρόνια των σπουδών του, την εργασία του ως δάσκαλος, το απελπισμένο ταξίδι στην Αίγυπτο και αργότερα το γάμο του, την άδικη φυλάκιση και την πολυπόθητη επιστροφή στη Σμύρνη, την Καταστροφή του 1922 που χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη των Μικρασιατών, τη φυγή και τη γεμάτη βάσανα περιπλάνηση έως την εγκατάσταση στη... φιλόξενη νέα πατρίδα Κρήτη.