Έλληνες ηθοποιοί «Η γενιά μας» ΙΙΙ (Α-Λ)-(Μ-Ω)

ΚΡΙΤΙΚΗ



Ο Θεόδωρος Έξαρχος χρειάστηκε δύο τόμους και 800 σελίδες για να συμπεριλάβει όλους τους ηθοποιούς που γεννήθηκαν από το 1926 ώς το 1940 και να ολοκληρώσει έτσι τη δουλειά που ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια. Στην προσπάθειά του να καταγράψει τους έλληνες ηθοποιούς ξεκίνησε με τον πρώτο τόμο που αφορά τους ηθοποιούς που γεννήθηκαν τον 19ο αιώνα για να συνεχίσει (σε δύο τόμους πάλι) με εκείνους που γεννήθηκαν από το 1900 ώς το 1925. Τώρα ήρθε η σειρά της δικής του γενιάς, όπως άλλωστε σηματοδοτεί και ο τίτλος της έκδοσης Έλληνες ηθοποιοί, Η γενιά μας από τη Δωδώνη.


Με αλφαβητική σειρά καταγράφονται οι ηθοποιοί, τα βιογραφικά στοιχεία τους, η εργογραφία τους καθώς και οι κινηματογραφικές και τηλεοπτικές συμμετοχές τους, ενώ στους περισσοτέρους μια φωτογραφία κοσμεί το λήμμα. Συμπληρωματικά ένα ειδικό κεφάλαιο καταγράφει πρόσωπα του καλλιτεχνικού και πνευματικού χώρου που υπήρξαν ηθοποιοί ενώ στο τρίτο και τελευταίο μέρος της έκδοσης αναφέρονται όλοι οι «γνωστοί-άγνωστοι» ηθοποιοί, όπως καταγράφονται στα μητρώα του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Αλλωστε τα αρχεία του ΣΕΗ απετέλεσαν τη ραχοκοκαλιά της έρευνας του Θεόδωρου Έξαρχου, ο οποίος ανέτρεξε σε πολλές ακόμη πηγές με στόχο την πληρέστερη καταγραφή της γενιάς του (Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Τέχνης, αναμνηστικές εκδόσεις ηθοποιών, περιοδικά). Ωστόσο πολύτιμες στάθηκαν και οι έγγραφες ή προφορικές μαρτυρίες των ίδιων των συναδέλφων του.


Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο οποίος προλογίζει την έκδοση, σχολιάζει το πρωτότυπο γεγονός ο συγγραφέας να είναι συγχρόνως και λήμμα του λεξικού του. «Ο τόμος που κρατάμε στα χέρια μας περιλαμβάνει ηθοποιούς που στην πλειονότητά τους ζουν και δρουν ανάμεσά μας ακόμη. Ο Έξαρχος, παρ' όλο που ανήκει σε αυτή τη γενιά και οι περισσότεροι λεξικογραφούμενοι ήταν και είναι συνάδελφοι και συμπαίκτες του, τους αντιμετωπίζει με τη νηφαλιότητα του επιστήμονα, την ψυχραιμία του ταξινόμου αλλά και την τρυφερότητα του συνοδοιπόρου». Όσο για τον ίδιο τον Θεόδωρο Έξαρχο σημειώνει στο δικό του κείμενο: «Τι να πω γι' αυτή τη γενιά, τη δική μου γενιά, χωρίς να κινδυνεύσω να γίνω υποκειμενικός; Θα πρέπει να μιλήσω για χαμένα όνειρα, για πικρίες και απογοητεύσεις, για οδυνηρούς συμβιβασμούς».

ΜΥΡΤΩ ΛΟΒΕΡΔΟΥ, «ΤΟ ΒΗΜΑ», 07-01-2001