Έλληνες ηλικιωμένοι πολίτες

Στο επίκεντρο των προβληματισμών που αναπτύσσονται στην παρούσα εργασία βρίσκονται η δημογραφική γήρανση και η ζωή των ηλικιωμένων στην Ελλάδα σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ε.Ε. Η μελέτη αυτή αναλύει τον ηλικιωμένο πληθυσμό κατά φύλο, ομάδες ηλικιών, οικογενειακή κατάσταση, περιφέρειες, νομούς. Θεωρεί ως τη μεγαλύτερη υγεινομική και κοινωνική κατάκτηση των 25 τελευταίων χρόνων τη μείωση της θνησιμότητας και υπογραμμίζει το γεγονός ότι στην Ελλάδα παρατηρείται η δεύτερη καλύτερη προσδοκώμενη ζωή των ανδρών. Δείχνει πόσο υστερεί η χώρα μας στις δαπάνες κοινωνικής προστασίας και πόσο χαμηλές είναι οι συντάξεις σε μονάδες αγοραστικής δύναμης. Εξετάζει τους δημογραφικούς, οικονομικούς, θεσμικούς και οργανωτικούς παράγοντες που ευθύνονται για την κρίση του ασφαλιστικού συστήματος και αποδεικνεύει το μικρό ρόλο του δημογραφικού παράγοντα. Δείχνει ότι η Ελλάδα υστερεί στην κατά κεφαλή δαπάνη υγείας παρά το γεγονός της αύξησης των δαπανών για την υγεία ως ποσοστό των ΑΕΠ, ότι οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία απαιτούν μικρή αύξηση για να φτάσουν τις αντίστοιχες άλλων χωρών της Ε.Ε. -οι οποίες σε αντίθεση με τη χώρα μας παρέχουν ικανοποιητικές ποσοτικά και ποιοτικά υπηρεσίες- και ότι περισσότερο από αύξηση χρειάζονται "νοικοκύρεμα". Εξετάζεται η συμμετοχή των ηλικιωμένων στο εργατικό δυναμικό, αναλύονται οι οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις των ηλικιωμένων, οι συνθήκες κατοικίας. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στους φροντιστές των ευάλωτων ηλικιωμένων και επιχειρείται η κριτική παρουσίαση των υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας τις οποίες οι ηλικιωμένοι χρησιμοποιούν περισσότερο από τους νεότερους και των υπηρεσιών που απευθύνονται μόνο σε ηλικιωμένους. Η μελέτη τονίζει τα θετικά στοιχεία της γήρανσης των πληθυσμών και των ανθρώπων χωρίς να παραγνωρίζει τις αρνητικές πλευρές και υποστηρίζει ότι δεν ευσταθεί η άποψη που δίνει έμφαση μόνο στα αρνητικά στοιχεία.