Τα χαϊμαλιά του έρωτα και των αρμάτων ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Α. Τα εκδοτικά

Η ΔΙΕΤΙΑ 1944-1945 αποτελεί για τον Ανδρέα Εμπειρίκο μια ιδιαιτέρως κρίσιμη και συγχρόνως μια πολύ δημιουργική περίοδο της ζωής του. Ο σκληρός Δεκέμβρης του 1944 του επιφυλάσσει μια τραυματική εμπειρία: Συλλαμβάνεται, χωρίς καμιά συγκεκριμένη κατηγορία (αρκούσε προφανώς το επίθετό του), από την Πολιτοφυλακή του ΕΛΑΣ, την ΟΠΛΑ, ανακρίνεται και οδηγείται όμηρος, μαζί με πολλούς άλλους, στα Κρώρα της Βοιωτίας. Αντιμετωπίζει θανάσιμους κινδύνους και μεγάλες κακουχίες, έως ότου καταφέρνει να δραπετεύσει και να επιστρέψει σε κακή κατάσταση στην Αθήνα, όπου νοσηλεύεται για κάποιο διάστημα. Αυτή την τραυματική εμπειρία αποτυπώνει, πλαγίως πλην σαφώς, το γνωστό κείμενο της Οκτάνας "Ο Δρόμος" (γραφή 1964), Γνωρίζουμε επίσης ότι ο Εμπειρίκος έχει λεπτομερώς καταγράψει την περιπέτειά του στο ανέκδοτο εισέτι "Χρονικό της ομηρείας" (γράφεται στη δεκαετία του 1950), που επρόκειτο να αποτελέσει λήμμα στο σχεδιαζόμενο αυτοβιογραφικό Λεξικό του. Έχουμε πάντως ένα σχετικό δημοσίευμα από αυτό το Λεξικό, συγκεκριμένα το λήμμα "Αργώ Ή Πλους αεροστάτου", από οπού παίρνουμε μια μικρή, πλην σαφή εικόνα των γεγονότων: «Αργώ ή Πλους αεροστάτου: Διήγημα ιδικό μου, τελείως άσχετο με την "Αργώ" του Θεοτοκά. Το διήγημα αυτό το ετελείωσα κατά τον φοβερόν εκείνο Δεκέμβριο του
1944, ενώ ηκούοντο νυχθημερόν πυκνοί πυροβολισμοί και οι εκρήξεις των οδομαχιών στην αιματοκυλισμένη Αθήνα, λίγες ημέρες πριν με συλλάβουν, τελείως άδικα, ως όμηρο ή, μάλλον, ως απεδείχθη αργότερα, ως προγεγραμμένον άνθρωπο οι άνδρες
του Ε.Λ.Α.Σ.»...